.jpg)
Ο κολλοειδής
άργυρος έχει ισχυρές αντιβακτηριδιακές και αντιμολυσματικές ιδιότητες.
Ο άργυρος έχει υπάρξει πολύτιμο μέταλλο για αιώνες. Στην θεραπευτική χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες από την Κινέζικη ιατρική και από την Αγιουρβέδα.
Οι θεραπευτές στην Ευρώπη και την Αμερική, στα μέσα του 19ου αιώνα ανανέωσαν την πρακτική της χρήσης του με την παρασκευή της κολλοειδούς μορφής του, με υδατικό δηλαδή διάλυμμα σωματιδίων αργύρου .
Ωστόσο η πολύ υψηλές τιμές και η χαμηλή ποιότητα των προιόντων της διεθνούς αγοράς κράτησαν την ζήτησή του πολύ χαμηλά.
Σήμερα , νέες τεχνολογίες έχουν καταστήσει τον κολλοειδή άργυρο προσιτό στον καταναλωτή
Ο άργυρος είναι ένα μέταλλο που βρίσκεται μέσα στο σώμα σε ελάχιστες ποσότητες. Παλιότερα , τον ελάμβανε κάποιος μέσω της τροφής - πάντα σε μικρές ποσότητες, και αυτό γιατί αποτελούσε στοιχείο που περνούσε στην διατροφική αλυσίδα από το έδαφος. Τώρα που τα καλλιεργήσιμα εδάφη είναι πλέον φτωχά, σπάνια μπορεί να προσληφθεί ο άργυρος διατροφικά.
Η μελέτη για τις θεραπευτικές ικανότητες του αργύρου άρχισε από το 19ο αιώνα μετά από την ανακάλυψη (στα 1970 απ΄τον Γερμανό γυναικολόγο Κάρλο Κρέδε ) της ισχυρής αντιμικροβιακής δράσης του νιτρικού αργυρού σε διάλυμα περιεκτικότητας 1%. Με αυτή την ανακάλυψη έδωσε την δυνατότητα να εξαλειφθεί η πυώδης βλεννόρροια καθώς και φλεγμονές των ματιών στα νεογέννητα, στα μαιευτήρια της Γερμανίας. Ουσιαστικά απ’αυτή τη στιγμή άρχισε καινούρια εποχή στη μελέτη για προφύλαξη από τις επικίνδυνες ασθένειες, τις οποίες προκαλούν τα βακτηρίδια και οι ιοί.
Ο άργυρος, σε μορφή ενδοφλέβιας εφαρμογής χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία για την θεραπεία της σηψαιμικής αρθρίτιδας, της ρευματίτιδας, ρευματοειδών καρδιοπαθειών, ρευματοειδούς αρθρίτιδας, βρογχικού άσθματος, γρίπης, οξέων αναπνευστικών προβλημάτων, βρογχίτιδας, πνευμονίας, πυώδους σηψαιμικής μόλυνσης, bruselles. Εσωτερικά, για τη θεραπεία γαστρίτιδας, φλεγμονών και έλκους του γαστρεντερικού σωλήνα και εξωτερικά, για την θεραπεία αφροδισίων νοσημάτων, πυωδών πληγών και εγκαυμάτων.
Ο άργυρος έχει υπάρξει πολύτιμο μέταλλο για αιώνες. Στην θεραπευτική χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες από την Κινέζικη ιατρική και από την Αγιουρβέδα.
Οι θεραπευτές στην Ευρώπη και την Αμερική, στα μέσα του 19ου αιώνα ανανέωσαν την πρακτική της χρήσης του με την παρασκευή της κολλοειδούς μορφής του, με υδατικό δηλαδή διάλυμμα σωματιδίων αργύρου .
Ωστόσο η πολύ υψηλές τιμές και η χαμηλή ποιότητα των προιόντων της διεθνούς αγοράς κράτησαν την ζήτησή του πολύ χαμηλά.
Σήμερα , νέες τεχνολογίες έχουν καταστήσει τον κολλοειδή άργυρο προσιτό στον καταναλωτή
Ο άργυρος είναι ένα μέταλλο που βρίσκεται μέσα στο σώμα σε ελάχιστες ποσότητες. Παλιότερα , τον ελάμβανε κάποιος μέσω της τροφής - πάντα σε μικρές ποσότητες, και αυτό γιατί αποτελούσε στοιχείο που περνούσε στην διατροφική αλυσίδα από το έδαφος. Τώρα που τα καλλιεργήσιμα εδάφη είναι πλέον φτωχά, σπάνια μπορεί να προσληφθεί ο άργυρος διατροφικά.
Η μελέτη για τις θεραπευτικές ικανότητες του αργύρου άρχισε από το 19ο αιώνα μετά από την ανακάλυψη (στα 1970 απ΄τον Γερμανό γυναικολόγο Κάρλο Κρέδε ) της ισχυρής αντιμικροβιακής δράσης του νιτρικού αργυρού σε διάλυμα περιεκτικότητας 1%. Με αυτή την ανακάλυψη έδωσε την δυνατότητα να εξαλειφθεί η πυώδης βλεννόρροια καθώς και φλεγμονές των ματιών στα νεογέννητα, στα μαιευτήρια της Γερμανίας. Ουσιαστικά απ’αυτή τη στιγμή άρχισε καινούρια εποχή στη μελέτη για προφύλαξη από τις επικίνδυνες ασθένειες, τις οποίες προκαλούν τα βακτηρίδια και οι ιοί.
Ο άργυρος, σε μορφή ενδοφλέβιας εφαρμογής χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία για την θεραπεία της σηψαιμικής αρθρίτιδας, της ρευματίτιδας, ρευματοειδών καρδιοπαθειών, ρευματοειδούς αρθρίτιδας, βρογχικού άσθματος, γρίπης, οξέων αναπνευστικών προβλημάτων, βρογχίτιδας, πνευμονίας, πυώδους σηψαιμικής μόλυνσης, bruselles. Εσωτερικά, για τη θεραπεία γαστρίτιδας, φλεγμονών και έλκους του γαστρεντερικού σωλήνα και εξωτερικά, για την θεραπεία αφροδισίων νοσημάτων, πυωδών πληγών και εγκαυμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου