Μείνετε υγιείς

Ξεκινώντας πρέπει να πούμε ότι η υγεία έχει δύο πλευρές. Η μια είναι η ίαση και η δεύτερη είναι η πρόληψη.  Αναγκαζόμαστε να κάνουμε χρήση της πρώτης επειδή αδιαφορούμε για την δεύτερη. Έχουμε μάθει να ασχολούμαστε με όλα και όλους σημαντικούς ή ασήμαντους αλλά δεν αφιερώνουμε καθόλου χρόνο για τον εαυτό μας είτε νοητικά είτε σωματικά.

Στο επίπεδο της πρόληψης πρέπει να συμπεριλάβουμε όλους τους κανόνες μιας ισορροπημένης ζωής τόσο από διατροφικής πλευράς όσο κι από ψυχικής. Η καλή υγεία είναι μια σύνθετη έννοια επειδή ακριβώς δεν απασχολεί μόνο το φυσικό σώμα. Ως εκ τούτου η διατροφή έχει να κάνει με το σώμα και πολλά άλλα με το πνεύμα.

Είμαστε ότι τρώμε όπως γινόμαστε και ότι σκεφτόμαστε. Αν το φαγητό είναι η τροφή του σώματος οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι οι τροφές της ψυχής.

Θα μπορούσα στο σημείο αυτό να υπεισέλθω και σε καρμικές αιτιάσεις σχετικά με μια καλή υγεία του σώματος ή της ψυχής αλλά δε θα το κάνω. Θα δηλώσω όμως ευθαρσώς ότι δεν υπάρχουν ψυχικές ασθένειες επειδή κατά τη προσωπική μου άποψη η ψυχή είναι αδύνατο να νοσήσει.

Πρόληψη για το σώμα όπως το παρουσίασα εμφανίζεται να είναι μια καλή και ισορροπημένη διατροφή αλλά για όσους ασχολούνται με τον εσωτερισμό δεν φτάνει αυτό επειδή μπορεί φαινομενικά να νοσεί το φυσικό σώμα αλλά η ρίζα του κακού δεν οφείλεται στη τροφή και το αναλύω.

Ο άνθρωπος με την φυσική όραση βλέπει και πιστεύει ότι έχει ένα σώμα αλλά δεν είναι έτσι. Το φυσικό σώμα είναι μια εκδήλωση ενός αρχέτυπου σώματος που βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση. Θα παρακάμψω τα πολλά και θα αναφερθώ στο αιθερικό σώμα απ’ το οποίο πηγάζει κάθε ασθένεια που εν συνεχεία εκδηλώνεται μέσω των ενεργειακών κέντρων που το συνδέουν στο φυσικό σώμα.

Εσείς κάνετε μια κακή διατροφή η οποία όμως ακολούθως μετατρέπεται σε ενέργεια

όπως και οι αναπνοές που παίρνουμε προφανώς με λάθος τρόπο. Αυτός είναι ο ένας παράγοντας που η υγεία αρχίζει και κλονίζεται.

Κάνετε όμως επίσης και αρνητικές σκέψεις, παράπονα και εκφράζεται αρνητικά συναισθήματα μίσους, θυμού κλπ. Αυτά όλα κατευθύνονται στο ενεργειακό σώμα που ο κοινός άνθρωπος δε μπορεί να δει αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει.

Διαποτίζοντας το αιθερικό σώμα σπαταλούν τη ζωτική του ενέργεια κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να εκδηλωθεί στο φυσικό σώμα μια δυσλειτουργία που συνήθως καταλήγει σε ασθένεια.

Η άγνοια ύπαρξης του αιθερικού σώματος και η σύνδεση του με το φυσικό μέσα από τα ενεργειακά κέντρα γνωστά και ως τσάκρας δίνει την εντύπωση σε όλους ότι οι ασθένειες είναι επακόλουθα του φυσικού πεδίου.

Τώρα θα αιτιολογήσω την άποψη μου ότι η ψυχή δε νοσεί ή ότι ο όρος «ψυχική ασθένεια» δεν ευσταθεί. Αν με αυτό τον όρο ψυχή εννοούν κάτι άλλο δε μπορώ να το γνωρίζω αυτό που γνωρίζω είναι πως η ψυχή είναι αθάνατη και μόνιμα υγιής αλλά περιβάλλεται από μυριάδες ελαττώματα που την κρατούν φυλακισμένη τα οποία με τη μορφή στοιχειακών βάλλουν συνεχώς τον δημιουργό τους δηλαδή τον άνθρωπο. Πανικός, φόβος, φοβίες, άγχος στην ουσία είναι στοιχειακά που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε σε ένα άλλο επίπεδο και με τη δική μας ενέργεια ζούνε προσκολλημένα στο αιθερικό σώμα και εκδηλώνονται στο φυσικό με διάφορες μορφές κρίσης. Απίστευτο ακούγεται μπορεί και να παραμείνει για πολλούς απίστευτο αλλά όσοι περισσότεροι κατανοήσουν τόσοι λιγότεροι θα συρρέουν στα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Η καλή υγεία προϋποθέτει καλή και ισορροπημένη διατροφή. Θετικές σκέψεις δηλώσεις και πράξεις. Ασκήσεις οραματισμού και πρόσβαση στο αρχέτυπο ανθρώπινο σώμα. Όμορφα συναισθήματα χωρίς παράπονα και αποφυγή δημιουργίας στοιχειακών που ουσιαστικά είναι ενεργειακά βαμπίρ.

Αν ο νους παραμείνει υγιής θα είναι και το σώμα υγιές. Μπορείτε να καθηλώσετε τα αρνητικά στοιχειακά δημιουργώντας αντίστοιχα θετικά. Αποφύγετε άσχημες σκέψεις προς τους άλλους επειδή στην πραγματικότητα αυτό το στοιχειακό που πλάσατε θα παραμείνει προσκολλημένο στο δημιουργό του με ότι αυτό συνεπάγεται.

Χρησιμοποιήστε στη διατροφή σας βότανα απ’ την πλούσια Ελληνική γη και διάφορα άλλα που το τελευταίο καιρό παράγονται εδώ όπως Αλόη, ιπποφαές, μύρτιλο, κράνα, γκότσιμπερυ, σιταρόχορτο,ρετζουβελακ και την αλκαλική διατροφή γενικά. Βάλτε επίσης στη ζωή σας τα ανθοιάματα ρωτήστε γι αυτά.

Να σκέφτεστε πάντα το σώμα σας όπως ήταν στα είκοσι ένα σας χρόνια. Βρείτε μια φωτογραφία από εκείνη την εποχή και κρατήστε καλά στο μυαλό σας την εικόνα εκείνου του υγιούς σώματος (εύχομαι να ήταν) διαφορετικά οραματιστείτε το όπως θα θέλατε να είναι.

Τώρα κάπου εδώ πρέπει να γράψω ότι το άρθρο αυτό δεν υποκαθιστά την ιατρική προφανώς για να μην έχω κάποιου είδους προβλήματα έτσι δεν είναι;

Είστε υγιής μέχρι να πιστέψετε το αντίθετο και δε μπορείτε να γιατρευτείτε όσο έτσι πιστεύετε.

Πηγή

Alobar's Place

Read more »

Κολλοειδής άργυρος

Ο κολλοειδής άργυρος έχει ισχυρές αντιβακτηριδιακές και αντιμολυσματικές ιδιότητες.
Ο άργυρος έχει υπάρξει πολύτιμο μέταλλο για αιώνες.  Στην θεραπευτική χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες από την Κινέζικη ιατρική και από την Αγιουρβέδα.
Οι θεραπευτές στην Ευρώπη και την Αμερική, στα μέσα του 19ου αιώνα ανανέωσαν την πρακτική της χρήσης του με την  παρασκευή της κολλοειδούς μορφής του, με υδατικό δηλαδή διάλυμμα σωματιδίων αργύρου .
Ωστόσο η πολύ υψηλές τιμές και η χαμηλή ποιότητα των προιόντων της διεθνούς αγοράς κράτησαν την ζήτησή του πολύ χαμηλά.
Σήμερα ,  νέες τεχνολογίες έχουν καταστήσει  τον κολλοειδή άργυρο προσιτό στον καταναλωτή

Ο άργυρος είναι ένα μέταλλο που βρίσκεται μέσα στο σώμα σε ελάχιστες ποσότητες. Παλιότερα , τον ελάμβανε κάποιος μέσω της τροφής - πάντα σε μικρές ποσότητες, και αυτό γιατί αποτελούσε στοιχείο που περνούσε στην διατροφική αλυσίδα από το έδαφος. Τώρα που τα καλλιεργήσιμα εδάφη είναι πλέον  φτωχά, σπάνια μπορεί να προσληφθεί ο άργυρος διατροφικά. 
Η μελέτη  για τις θεραπευτικές ικανότητες  του αργύρου άρχισε από το 19ο αιώνα μετά από την ανακάλυψη (στα 1970 απ΄τον Γερμανό γυναικολόγο Κάρλο Κρέδε ) της ισχυρής αντιμικροβιακής δράσης του νιτρικού αργυρού σε διάλυμα περιεκτικότητας  1%. Με αυτή την ανακάλυψη έδωσε την δυνατότητα να  εξαλειφθεί η πυώδης βλεννόρροια  καθώς και φλεγμονές των ματιών στα νεογέννητα, στα μαιευτήρια της Γερμανίας.  Ουσιαστικά  απ’αυτή τη στιγμή άρχισε καινούρια εποχή στη μελέτη για προφύλαξη από τις επικίνδυνες ασθένειες, τις οποίες προκαλούν τα βακτηρίδια και οι ιοί.
Ο άργυρος, σε μορφή ενδοφλέβιας εφαρμογής χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία για την θεραπεία της  σηψαιμικής αρθρίτιδας, της ρευματίτιδας,  ρευματοειδών καρδιοπαθειών, ρευματοειδούς αρθρίτιδας, βρογχικού άσθματος, γρίπης, οξέων αναπνευστικών προβλημάτων, βρογχίτιδας, πνευμονίας, πυώδους σηψαιμικής μόλυνσης, bruselles. Εσωτερικά, για τη θεραπεία γαστρίτιδας, φλεγμονών και έλκους του γαστρεντερικού σωλήνα και εξωτερικά, για την θεραπεία αφροδισίων νοσημάτων, πυωδών πληγών και  εγκαυμάτων.

Πηγή

Alobar's Place

Read more »

Άλλαξε τη ζωή σου, αφυπνίσου

Είναι κι αυτή η μαρτυρία της εσωτερικής κενότητας και φτώχειας που λειτουργεί σαν τον οξύ ήχο ενός φωνητικού ξυπνητηριού αυξανόμενης έντασης που επαναλαμβάνει διαρκώς χωρίς να μπορώ να το σταματήσω :

Άλλαξε τη ζωή σου, αφυπνίσου, Αφυπνίσου,   Α Φ Υ Π Ν Ι Σ Ο Υ !

Αλλά γιατί να μη μπορώ να αλλάξω; Τι είναι αυτό εμποδίζει την αλλαγή και με κρατάει πίσω; Αναρωτιέμαι διαρκώς γιατί να αλλάζει κανείς τόσο αργά και αν αλλάζει πραγματικά. Ίσως υποσυνείδητα δε θέλουμε την πραγματική αλλαγή. Ίσως μας βολεύει η γνωστή προβληματική πραγματικότητά μας. Ίσως να θέλουμε απλά μια μικρή προσαρμογή, μια μικρή βελτίωση. Ίσως η πραγματική αλλαγή που πάντα συνοδεύεται με καταστροφή του παλιού, έναν μικρό θάνατο δηλαδή, μας τρομάζει. Ύστερα από κάποια πίεση, εξωτερική ή εσωτερική προσπαθούμε λοιπόν να πραγματοποιήσουμε μια μικρή τροποποίηση συμπεριφοράς. Ο φόβος ή η ανταμοιβή, μας αναγκάζουν να μετασχηματίσουμε το μοντέλο της σκέψης μας. Όταν δε, η απογοήτευση είναι μεγάλη και ο πόνος ανυπόφορος κάποιοι πιο τολμηροί αντικαθιστούν το παλιό τους μοντέλο σκέψης με ένα καινούργιο. Μια καινούργια επινόηση, μια καινούργια πίστη, μια νέα φιλοσοφία φέρνει πράγματι στη ζωή μας καποιες αλλαγές. 

Το πόσο επιφανειακές είναι αυτές οι αλλαγές συνήθως το αντιλαμβανόμαστε στην επόμενη κρίση, στην επόμενη σημαντική απώλεια, στον επόμενο κίνδυνο. Μια φίλη μου για παράδειγμα καυχιόταν πως έφτασε στην αυτογνωσία και βρήκε το νόημα της ζωής της μέσα από μια καινούργια πίστη που τη διαφήμιζε με φανατισμό. Μόλις όμως αντιμετώπισε μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία της και ο φόβος θανάτου την κυρίευσε, όλο το νέο μοντέλο κατέρρευσε. Ξέχασε τα πάντα και δεν είχε από πού να πιαστεί.  Οι αλλαγές αυτές λοιπόν είναι επιφανειακές όπως ακριβώς οι ελάχιστοι ρυτιδισμοί του νερού κάτω από την επίδραση του δυνατού ανέμου. Δεν είναι ριζικές, βαθιές, καταστροφικές. Κάθε αλλαγή, έτσι κι αλλιώς, που είναι αποτέλεσμα εγωιστικού κινήτρου δεν μπορεί να είναι ουσιαστική αλλαγή. Κάθε προσπάθεια να μεταμορφωθεί η συνείδηση  μας  σύμφωνα με ένα νέο μοντέλο αποτυγχάνει γιατί  απλά π.ρ.ο.σ.π.ά.θ.ε.ι.α   σ.η.μ.α.ί.ν.ε.ι   σ.ύ.γ.κ.ρ.ο.υ.σ.η  και η σύγκρουση το μόνο που επιτυγχάνει είναι να κάνει πιο δυνατές τις αντιστάσεις της παλιάς συνείδησης.

Όταν τελικά καταφέρει κανείς να δει ότι όλη αυτή η προσπάθεια υιοθέτησης ενός συγκεκριμένου μοντέλου είναι μια προσπάθεια μάταιη που τα αποτελέσματά της θα είναι από πενιχρά εώς ανύπαρκτα, όταν δοκιμάσει και απογοητευτεί και κατανοήσει ότι όλο αυτό είναι ένα ψέμα, ένα ψεύτικο πλησίασμα της αλλαγής της συνείδησης, τότε η άρνηση του ψεύτικου, η άρνηση του μοντέλου είναι συγχρόνως και το άδειασμα της συνείδησης. Η άρνηση του μοντέλου οδηγεί στην ελευθερία. Η ελευθερία αυτή βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολη και πρέπει κανείς να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις βαρύτατες συνέπειές της. Η άρνηση ένταξης σε οποιοδήποτε μοντέλο σημαίνει να είσαι μ.ό.ν.ο.ς∙  μόνος χωρίς καμιά επίδραση, μακριά από παραδόσεις κι από ανάγκες με τις εξαρτήσεις και τις προσκολλήσεις τους. Η άρνηση σημαίνει καταστροφή του παρελθόντος, απαλλαγή από το βάρος της σκόνης της διαμόρφωσης που κουβαλάμε στην πορεία του χρόνου. Ας μη μας τρομάζει όμως η λέξη «μόνος». Μοναχικότητα δε σημαίνει απόσυρση από τη ζωή. Είναι η ολοκληρωτική απελευθέρωση από τη σύγκρουση και τον πόνο, από το φόβο και τον θάνατο. Είναι η απελευθέρωση από τα μοντέλα της σκέψης. Είναι αθωότητα. Και μόνο η αθωότητα μπορεί να συλλάβει το άχρονο και το καινούργιο που κάθε στιγμή καταστρέφει τον εαυτό του έτσι ώστε να ζει παντοτινά στο  Τ.Ω.Ρ.Α.  

Πηγή

Alobar' Place

Read more »

Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;

Μια μέρα, ένας σοφός Ινδιάνος έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:

 "Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"

"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας. 

"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;"

ξαναρωτά ο σοφός.
 "Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος"
είπε ένας άλλος μαθητής 

Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: "Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;
 

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά καμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο. "Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;

Γιατί όταν θυμώνουν δύο άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ.. και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση..Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιο δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν' ακουστούν.  

Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι; 

Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά.Γιατί;  

Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ,πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν παρά μονάχα ψιθυρίζουν.

 

Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν. Έτσι συμβαίνει όταν δύο άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.
 

Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά: 

 "Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε λόγια που σαν απομακρύνουν, γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πια τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού"

Mahatma Gandhi

Read more »

Η κατάρρευση του συστήματος

Οι περισσότεροι παρακολουθούμε πανικοβλημένοι ή και ακινητοποιημένοι από έκπληξη, καθώς το οικονομικό κυρίως (το πιο εμφανές στους περισσότερους) σύστημα καταρρέει. Αυτή η κατάρρευση πλέον δεν είναι και τόσο μακριά μας, δεν αφορά μόνο κάποια μακρινά γεγονότα που παρακολουθούμε στην τηλεόραση. Και δεν πιστεύω ότι αυτό που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή, είναι ακόμα περισσότερες οικονομικές αναλύσεις, συνομωσιολογικές θεωρίες ή να βρούμε «ποιος και τι φταίει.

Αυτά τα έχουμε κάνει, επανειλημμένα, και τώρα και στο παρελθόν. Ιδιαίτερα σήμερα, στην εποχή της άμεσης πληροφόρησης, ο καθένας, όποιος κι αν είναι έχει μια άποψη, την οποία και εκφράζει. Πού μας έχει οδηγήσει αυτή η πρακτική; Έχουμε γίνει σοφότεροι; Έχουμε ανατρέψει ή αλλάξει οτιδήποτε ουσιαστικό; 
Το θέμα είναι ότι θέλουμε και επιμένουμε να διαχωρίζουμε και να απομονώνουμε τομείς της ζωής μας, θεωρώντας ότι δεν σχετίζονται μεταξύ τους, πιστεύοντας ότι υπάρχουν σημαντικά και ασήμαντα θέματα και προτεραιότητες που μας απειλούν. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο σκέψης, χάνουμε τη μεγαλύτερη εικόνα, χάνουμε το νόημα, δεν βλέπουμε την πραγματική σημασία των πραγμάτων.

Είναι όντως φοβιστικό και απειλητικό όλο αυτό που συμβαίνει, για όσους δεν έχουν τολμήσει να αμφισβητήσουν όλα όσα είχαν δεδομένα και σίγουρα. Είναι όντως βολικό να βρίσκουμε εξωτερικές αιτίες και φταίχτες, υπεύθυνους για τη δική μας πραγματικότητα. Το βολικό και εύκολο δεν είναι πάντα και το αληθινό ή σωστό.

Το δύσκολο είναι ότι δεν υπάρχουν γενικές απαντήσεις, κανόνες και θεωρίες που ισχύουν για όλους. Θα πρέπει ο καθένας να ξετυλίξει το δικό του κουβάρι του δικού του νου και της πραγματικότητάς του, για να ανακαλύψει τα δικά του αίτια, τη δική του λειτουργία και κρυμμένες προθέσεις. Θα πρέπει ο καθένας να τολμήσει να αναγνωρίσει τις κρυμμένες πεποιθήσεις του, που τον οδήγησαν σε μια ζωή ασυνείδητη και επιφανειακή.

Δεν μπορούμε να έχουμε συλλογική συνείδηση αν δεν αποκτήσουμε πρώτα ατομική συνείδηση και υπευθυνότητα. Όλες οι προσπάθειες συλλογικής συν-λειτουργίας θα πέφτουν αναγκαστικά στο κενό, αργά ή γρήγορα, αν δεν υπάρχουν οι ατομικές βάσεις να τις στηρίξουν.

Δεν χρειάζεται μεταπτυχιακό για να το κάνει κάποιος αυτό. Δεν χρειάζεται να έχει διαβάσει όλα τα βιβλία της Εθνικής Βιβλιοθήκης, να έχει απομνημονεύσει όλους τους σοφούς και τους δασκάλους της αρχαιότητας. Αυτό που χρειάζεται είναι να μάθει και να είναι απόλυτα συνειδητός και παρόν, στο δια ταύτα της ζωής του.

Κυνηγώντας την αφθονία, περισσότερη έλλειψη θα έχουμε. Κυνηγώντας την ευτυχία, περισσότερη δυστυχία προσελκύουμε. Είναι δυνατόν να μη θέλουμε να βλέπουμε ακόμα πώς λειτουργεί η ζωή; Είναι δυνατόν να πιστεύουμε ακόμα ότι περισσότερη θετική σκέψη θα εξαφανίσει την αρνητική;

Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα γύρω μας θα εξακολουθήσουν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Ο κόσμος μας όπως τον γνωρίζαμε θα εξακολουθήσει να γκρεμίζεται. Σε όλα όσα έχουμε επενδύσει, θα συνεχίσουμε να τα χάνουμε. Δεν είναι η άποψή μου ούτε είμαι πεσιμίστρια. Είναι απλή αλήθεια βασισμένη στην απλή λογική, παρακολουθώντας το «πώς» της λειτουργίας της ζωής. Είναι απλή φυσική συνέπεια!

Ποια είναι η απλή φυσική συνέπεια; Ότι πρόκειται να χάσουμε, όλα όσα φοβόμαστε να χάσουμε. Πρόκειται να γκρεμίσουμε όλα όσα είναι ψεύτικα και εμείς επενδύσαμε σε αυτά σα να είναι αληθινά και αιώνια. Ό,τι κυνηγάμε, ουσιαστικά φοβόμαστε να έχουμε. Ό,τι αποφεύγουμε είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται να βιώσουμε. Έτσι είναι, απλά μαθηματικά (και δεν μου άρεσαν κιόλας μικρή!).

Αρκετοί ξυπνάνε σε αυτές τις απλές αλήθειες. Όμως πολλοί προσπαθούν να αντικαταστήσουν τον παλιό τρόπο σκέψης τους με έναν νέο, εξίσου περιοριστικό, στοχεύοντας φοβικά στον αντίθετο πόλο της ίδιας πραγματικότητας. Σίγουρα δεν δουλεύει και θέλει τεράστια προσπάθεια να πηγαίνεις κόντρα στη δυαδική φύση σου.

Πολλές φορές διασκεδάζω βλέποντας την τραγικότητα που ζούμε, άλλες φορές θυμώνω, άλλες θλίβομαι και άλλες τη δέχομαι ως διαδικασία ξυπνήματος που ο καθένας μας έχει επιλέξει, ακολουθώντας τη δική του ατομική πορεία. Πολλοί πνευματιστές κατηγορούν κάποια συναισθήματα ή τα κατατάσσουν ως μειονεκτικά, που θα έπρεπε να μην υπάρχουν ή να αλλάξουν. Δεν πιστεύω αυτό το παραμύθι πια.

Καθώς επιμένουμε να βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με τον εαυτό μας, ενισχύοντας την άγνοια και την έλλειψη που υπάρχει μέσα μας, πώς είναι δυνατόν να μην δημιουργούμε ΑΥΤΗΝ την πραγματικότητα στον κόσμο μας; Ρίξτε μια σφαιρική ματιά: δεν έχει σημασία πλέον αν είσαι λευκός, μαύρος, Έλληνας, Αμερικανός, δεξιός ή αριστερός, πλούσιος ή φτωχός, νέος ή μεσήλικας… η κατάρρευση ακουμπάει ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως, με κάποια μορφή!

Επιμένουμε να βάζουμε όρια και σύνορα: όπως μέσα έτσι και έξω. Επιμένουμε να κατηγορούμε άλλους ή τον εαυτό μας αντί να αλλάξουμε το νου και τις πεποιθήσεις του: όπως μέσα έτσι και έξω. Επιμένουμε να υπερασπιζόμαστε αυτό που ξέρουμε, διαφωνώντας και πολεμώντας «για τις ιδέες μας»: όπως μέσα έτσι κι έξω. Επιμένουμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας και τους άλλους: όπως μέσα έτσι κι έξω.

Χρειάζεται κι άλλη ανάλυση για να δούμε επιτέλους πού οδηγούμε τους εαυτούς μας και τον κόσμο; Χρειάζεται κι άλλη επεξήγηση για να δούμε επιτέλους πώς διδάσκουμε τα παιδιά μας και τι κληρονομιά αφήνουμε σε αυτά;

Πηγή

Alobar's Place

Read more »

Νίκησε τον καρκίνο χωρίς χημειοθεραπείες

Η Evita Rmparte διαγνώστηκε με έναν σοβαρό τύπο καρκίνου των ωοθηκών μετά από επίσκεψη στο γιατρό στον οποίο πήγε διότι αισθανόταν σταθερό πόνο στη περιοχή. Της είπε ότι η χημειοθεραπεία, η ακτινοβολία και η χειρουργική επέμβαση ήταν οι μόνες επιλογές της για να ανακάμψει αλλά εκείνη δεν πείστηκε. Εξάλλου, είχε ζήσει όλη της τη ζωή μέσα τη μιζέρια καταλήγοντας να είναι παχύσαρκη και δυστυχισμένη.

Αντ’ αυτού, η Evita επέλεξε να επικεντρωθεί στη διατροφή και τον τρόπο ζωής της. Όπως λέει εξάλλου, αυτό ήταν τελικά που την έσωσε από τον καρκίνο. Επισκέφθηκε μια εναλλακτικό γιατρό και ξεκίνησε μια δίαιτα τύπου Gerson με φυσικούς χυμούς. Αλλάζοντας ριζικά τη διατροφή της από τις συνηθισμένες επεξεργασμένες τροφές όπως πίτσες, ντόνατς κ.α. σε φρέσκους φυσικούς σπιτικούς χυμούς, άρχισε να συνειδητοποιεί πως είναι να αισθάνεται κανείς υγιής και χαρούμενος.

Η Evita λέει ακόμη πως η κατανάλωση φυσικών χυμών της επέτρεψε να αποβάλλει περί τις 16 πέτρες από τη χοληδόχο κύστη της. Οι πέτρες της χοληδόχου κύστης είναι μάζες από τοξικά υλικά που κατακάθονται στο σώμα σας και πολλές φορές η σύγχρονη ιατρική προτείνει ως μοναδική λύση την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης από το σώμα σας. Τελικά ο καινούργιος τρόπος ζωής της Evita την οδήγησε να ανακαλύψει μια εντελώς καινούργια οπτική της ζωής γεμάτη ομορφιά την οποία δεν είχε γνωρίσει ποτέ μέχρι τότε. Έχασε πολλά κιλά, η επιδερμίδα της ανανεώθηκε και αισθανόταν πιο καλά από ποτέ. Και φυσικά ο καρκίνος δεν υπήρχε πια!

Δείτε το βίντεο με τη μαρτυρία της

Πηγή

Alobar's Place

Read more »

Πως ξεμπλοκάρουμε τους μεσημβρινούς

Είμαστε ενέργεια, η οποία κινείται σε 14 βασικούς μεσημβρινούς, που βλέπουμε αναλυτικά στα παρακάτω διαγράμματα, αλλά και 72.000 μικρότερα κανάλια, τα ονομαζόμενα nadis, και τα οποία συνδέουν ενεργειακά όλα τα όργανα και τα μέλη του σώματος. Η ενέργεια αυτή μπλοκάρεται με την επαναφορά στη μνήμη μας κάποιου τραυματικού γεγονότος. Το μπλοκάρισμα αυτό της ενέργειας μας δημιουργεί τα αρνητικά συναισθήματα που αισθανόμαστε.

Το μπλοκάρισμα αυτό της ενέργειας εκτός από τα αρνητικά συναισθήματα που μας δημιουργεί, μας δημιουργεί και οργανικές παθήσεις όχι μόνο στο βασικό όργανο που αντιστοιχεί ο μεσημβρινός, αλλά και στα σημεία που περνάει.

Κάθε συναίσθημα μπλοκάρει τον αντίστοιχο μεσημβρινό και τα όργανα τα οποία συνδέονται με αυτό τον μεσημβρινό με αποτέλεσμα:

Όταν βιώνουμε εγκατάλειψη, απιστία, χαμό, έλλειψη αγάπης έχουμε μπλοκάρισμα στους μεσημβρινούς του παχέως εντέρου και της καρδιάς με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στο λεπτό έντερο ή στην καρδιά.

Όταν βιώνουμε ανησυχία, απελπισία, αηδία, νευρικότητα έχουμε μπλοκάρισμα στους μεσημβρινούς της σπλήνας ή του στομάχου με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στη σπλήνα ή στο στομάχι.

Όταν βιώνουμε κλάμα, αποθάρρυνση, απόρριψη, θλίψη, πόνο έχουμε μπλοκάρισμα στους μεσημβρινούς του πνεύμονα ή παχέως εντέρου με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στο πνευμόνι ή στο παχύ έντερο και στο δέρμα.

Όταν βιώνουμε θυμό, πικρία, ενοχή, μίσος, μνησικακία., πανικό, κατάθλιψη έχουμε μπλοκάρισμα στους μεσημβρινούς του ύπατος και της χολής με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στο συκώτι και στη χολή και σίγουρα βέβαια στη μέση και στον αυχένα.

Όταν βιώνουμε κατάκριση, τρόμο, φόβο έχουμε μπλοκάρισμα στους μεσημβρινούς των νεφρών ή της ουροδόχου κύστης με αποτέλεσμα να έχουμε πρόβλημα στα νεφρά ή στην κύστη και σίγουρα βέβαια στη μέση και στον αυχένα.

Ο μεσημβρινός της ουροδόχου κύστης

Στο παρακάτω γράφημα βλέπουμε τον μεσημβρινό της ουροδόχου κύστης, ο οποίος μπλοκάρεται κυρίως από φόβο. Ο μεσημβρινός της ουροδόχου κύστης μαζί με τον μεσημβρινό των νεφρών αντιπροσωπεύουν το στοιχείο της Γης, που ο φόβος τους δημιουργεί μπλοκάρισμα.

 Το μπλοκάρισμα αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα μόνο στην ουροδόχο κύστη, αλλά και στη μέση, στον αυχένα και σε όλο το μήκος της σπονδυλικής στήλης. Είναι δε τόσο δυνατό που μπορεί να δημιουργήσει κήλη ή να φθείρει και να μειώσει τον χόνδρο ανάμεσα στους σπονδύλους. Όπως βλέπουμε στο παρακάτω γράφημα, κατά μήκος του ενεργειακού μεσημβρινού της ουροδόχου κύστης υπάρχουν ενεργειακά σημεία που επηρεάζουν την ουροδόχο κύστη, καθώς τη μέση και τον αυχένα. Αν λοιπόν κάνουμε μαλάξεις πιέζοντας δυνατά στην αρχή του μεσημβρινού της ουροδόχου κύστης, που βρίσκεται στη βάση των φρυδιών, στην κορυφή του κεφαλιού αλλά και στο τέλος, που είναι το μικρό δάκτυλο του ποδιού, ξεμπλοκάρουμε τον μεσημβρινό και ανακουφίζουμε τη μέση από τους πόνους. Μπορούμε επίσης να βοηθήσουμε τη μέση μας και με τη ρεφλεξολογία ξεκινώντας μαλάξεις στο κόκκαλο από τη βάση του μεγάλου δακτύλου, κατευθυνόμενοι προς τον αστράγαλο, αλλά και πιέζοντας το σημείο της ουροδόχου κύστης, που είναι στη μέσα πλευρά του ποδιού, εκεί που τελειώνει η καμάρα και ξεκινά η πατούσα. Απενεργοποιώντας τον φόβο,

όλες τις μεθόδους που σας αναλύω, ή ζητώντας βοήθεια από ενεργειακό θεραπευτή, αλλά και πιέζοντας τα ρεφλεξολογικά σημεία και ξεμπλοκάροντας τον μεσημβρινό της ουροδόχου κύστης, είναι βέβαιο ότι όχι μόνο θα βρείτε ανακούφιση, αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, οριστική θεραπεία των προβλημάτων της μέσης σας.

Μπορούμε ακόμα να λύσουμε άμεσα το πρόβλημα του βρεξίματος των παιδιών τη νύχτα, αν κάνουμε μαλάξεις στο ρεφλεξολογικό σημείο της ουροδόχου κύστης που είναι στη μέσα πλευρά του ποδιού, εκεί που τελειώνει η καμάρα και ξεκινά η πατούσα, σε συνδυασμό όμως με κινησιολογία, πιέζοντας δυνατά στην αρχή του μεσημβρινού της ουροδόχου κύστης που είναι στη βάση των φρυδιών, στην κορυφή του κεφαλιού αλλά και στο τέλος που είναι το μικρό δάκτυλο του ποδιού. Τα παιδιά βρέχονται τη νύχτα διότι μπλοκάρεται ο μεσημβρινός της ουροδόχου κύστης από φόβο ή από ανασφάλεια, κυρίως όταν οι γονείς τους τσακώνονται. Όταν λοιπόν ξεμπλοκάρουμε τον μεσημβρινό της ουροδόχου κύστης (τις μαλάξεις αυτές τις κάνουμε για αρκετές μέρες και τις επαναλαμβάνουμε μερικές φορές τον μήνα για συντήρηση έως ότου εκλείψει το πρόβλημα). Τη μέθοδο αυτήν έχω εφαρμόσει σε πολλά παιδιά και τα έχω απαλλάξει από αυτό το πρόβλημα. Η μέθοδος αυτή μπορεί ακόμα να εφαρμοστεί με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας και σε ηλικιωμένους που έχουν ακράτεια

Συμπέρασμα: Τα σώματα μας δεν είναι τίποτα άλλο από πληροφορίες και ενέργεια η οποία κυκλοφορεί σε ποτάμια που αποκαλούμε μεσημβρινούς, αλλά και διανέμεται από επτά βασικά ενεργειακά κέντρα (chakras). Αρρωσταίνουμε διότι με συγκεκριμένες αποφάσεις μας θέτουμε εμπόδια στην κυκλοφορία της ενέργειας, αυτά τα εμπόδια μας δημιουργούν όλα τα συμπτώματα και τις ασθένειες που έχουμε. Όλα τα συμπτώματα αντανακλούν μπλοκαρισμένη ενέργεια. Ο θεραπευτής βοηθά τους συνανθρώπους του να επιστρέψουν στην εμπειρία της ολότητας με το να απαλλαγούν από την συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια (που συσσωρεύουν πάνω στους μεσημβρινούς τους και τα ενεργειακά κέντρα αλλά και τα όργανα τους όταν βιώνουν αρνητικά συναισθήματα). Όταν απαλλασσόμαστε από την αρνητική ενέργεια και τα ενεργειακά μπλοκαρίσματα επανασυνδεόμαστε με την Πηγή μας όπου λαμβάνουμε άπειρη έμπνευση και καθοδήγηση για να πετάξουμε σε όλους τους τομείς της ζωής μας, βοηθάμε το σώμα μας να αυτοθεραπευτεί, εναρμονίζουμε τις σχέσεις μας, και πραγματοποιούμε τα όνειρα μας, αφού τα βαρίδια που μας εμπόδιζαν (αρνητική ενέργεια και ενεργειακά μπλοκαρίσματα) έχουν εκλείψει. Λεπτομέρειες για το ξεμπλοκάρισμα των μεσημβρινών θα βρείτε στα βιβλία μου, αλλά και σε κατ’ ίδιαν συνάντηση μαζί μου. 

Αλέξης Φωτόπουλος

Alobar' Place

Read more »

Πεποιθήσεις

Εδώ και αρκετά χρόνια, σχεδόν από παιδάκι, ακούω σε συζητήσεις με συμβουλές προς άλλους, τη φράση «να είσαι ο εαυτός σου». Στην αρχή, δυσκολευόμουν να αντιληφθώ τι θέλουν να πούν με αυτό, μιας και καταλάβαινα-αισθανόμουνα, ότι σε όσους απηύθυναν αυτή τη φράση, εκείνοι εξακολουθούσαν να κάνουν, ότι έκαναν και πριν, χωρίς κάποια εμφανή αλλαγή στη συμπεριφορά τους. Οι περισσότεροι μάλιστα, ρωτούσαν εκνευρισμένα «τι θες να πεις; Τι κάνω δηλαδή που δεν είμαι ο εαυτός μου;». Διαβάζοντας όμως τη φράση «γνώθι σ’ αυτόν» στο ιερό των Δελφών, κατανοούσα ότι πρόκειται για κάτι αρκετά σημαντικό. Για το λόγο αυτό άρχισα να ψάχνω, να ρωτάω, και να ενημερώνομαι για αρκετά χρόνια.

Με τον καιρό όμως, άρχισα να αντιλαμβάνομαι, ότι όσοι ασχολούνταν επαγγελματικά με το αντικείμενο της αυτοβελτίωσης, είτε αυτοί ήταν ψυχολόγοι, ψυχίατροι ή δάσκαλοι εναλλακτικών ομάδων, έλεγαν και σημείωναν κάτι απ όλα, χωρίς να μπαίνουν στην ουσία του πράγματος. Το αποκορύφωμα όλων ήταν όταν εισχώρησα για ένα διάστημα στις ομάδες του Osho… Μεγάλο πανηγύρι… Για μένα τουλάχιστον, πραγματικά, ήταν σαν να έμπαινα ξαφνικά σε νηπιαγωγείο, την ώρα που η δασκάλα είχε πάει ξαφνικά στην τουαλέτα και τα είχε αφήσει μόνα τους... Ήταν πραγματικά σκέτο case study. Κάθε μέρα ήταν υπόθεση εργασίας. Θα ήθελα να μιλήσω για αυτή μου την εμπειρία σε άλλο άρθρο, ήταν όμως τελικά, οι στιγμές που με βοήθησαν να αντιληφθώ αυτό που έψαχνα, με τον μαθηματικό τρόπο της έννοιας «εις άτοπον απαγωγή»…
«Να είσαι ο εαυτός σου» λένε, προσθέτοντας, «ο Εαυτός σου είναι μέσα σου», χωρίς να ρωτούν πρώτα «πες μας τη γνώμη σου για τον εαυτό σου». Κι αν το άτομο, αρχίσει να σε κοιτάει περίεργα, χωρίς να συνεχίζουν με ερωτήσεις όπως «πες μας τότε πως θεωρείς ότι σε βλέπουν οι άλλοι» ή ακόμη «πες μας τη γνώμη τη δική σου για τους άλλους, τα παράπονα και τις χαρούμενες στιγμές μαζί τους». Και το χειρότερο; Αν τολμήσεις να μιλήσει ο «μαθητής» κατά λάθος για τους άλλους, αυτοί απότομα, τον διακόπτουν σηκώνοντας την πύρινη ρομφαία της γνώσης και τον αποκεφαλίζουν: «Δεν υπάρχουν άλλοι» τον διατάζουν. «Οι άλλοι είσαι Εσύ». Κι αφήνουν το κουφάρι άδειο από εαυτό, μιας και οι ερωτήσεις μέσα σε δευτερόλεπτα ή θα τον πνίξουν, ή θα τον μετατρέψουν σε άβουλο πειθήνιο και εσωστρεφές όν. Κάποτε θεωρούσα ότι το αγνοούν; Ότι δηλαδή οι περισσότεροι αγνοούν αυτό που πρέπει να πουν.

Όμως στην πορεία κατάλαβα, ότι λίγοι γνωρίζουν αλλά σιωπούν για λόγους ελλειμματικής ενημέρωσης και παιδείας προς την μεγάλη μάζα της ανθρωπότητας και οι περισσότεροι απλά πονούν. Κατανόησα ότι οι περισσότεροι ειδικοί και μη, που ασχολούνται με τη διδασκαλία του Εαυτού, για λόγους που θα εξαντλήσω σε άλλο άρθρο, αρνούνται να ακούσουν και να μιλήσουν για αυτό, διότι απλά πονούν εσωτερικά, πονούν αφόρητα. Διότι όταν προσπάθησα να ανοίξω συζήτηση μαζί τους και να θίξω αυτά που θα περιγράψω παρακάτω, μετά από λίγο σταματούσαν, όλοι, αδύναμοι να συνεχίζουν τη συζήτηση πάνω στο θέμα. Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί είναι δύσκολο στον κάθε ένα να είναι ο Εαυτός του; Ποια είναι η δυσκολία; Ποιο είναι το σημείο, όπου στο δύσκολο ταξίδι προς τον Ανώτερο Εαυτό μας, τα παρατάμε και γυρίζουμε πίσω, τις περισσότερες φορές, εξαπατώντας τον, ότι τον βρήκαμε και ζούμε πια μαζί του, ενώ το μόνο που έχουμε κατορθώσει, είναι να γιγαντώσουμε κάποιο Εγώ μας; Ας αρχίσουμε το ταξίδι μας…

Όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, μόλις αποφασίσουμε να στρέψουμε την προσοχή

μας προς τα μέσα κι αρχίσουμε να ψάχνουμε για τον Εαυτό μας ή κατά άλλους τον Ανώτερο Εαυτό μας, θα βρεθούμε μπροστά σε ένα τοίχο. Ένα τοίχο σχεδόν αδιαπέραστο, ο οποίος έχει συσσωρεύσει όλες τις εμπειρίες από την ζωή που έχουμε ζήσει από την παιδική μας ηλικία, οι οποίες μοιάζοντας με γιγαντιαία τούβλα, αφέθηκαν όλο αυτό το διάστημα και έκτισαν, η μία πάνω στην άλλη, ένα πολύ γερό κάστρο, μέσα στο οποίο, έχουν οχυρωθεί όλα τα Εγώ μας. Κι αυτό το κάστρο, που το όνομά του είναι «κάστρο των πεποιθήσεων», στην είσοδό του έχει κρεμασμένο το κλειδί της πελώριας πύλης του, το οποίο είναι ελεύθερο εκεί μπροστά σου, να το πάρεις και να την ανοίξεις.

Όμως, όταν το πιάσεις στα χέρια σου και διαβάζεις απάνω του τη λέξη «αποδοχή», τίποτε δεν μαρτυρά αυτό που θα ακολουθήσει όταν το βάλεις στην κλειδαριά να το γυρίσεις. Τίποτα που να σου αφήνει να αντιληφθείς αυτό που θα διαπεράσει ολόκληρο το σώμα σου, μέχρι την ψυχή σου. Τίποτα που να κάνει εμφανή τον αφόρητο εσωτερικό πόνο αυτό, που σου κόβει την ανάσα, σε θυμώνει, σε αγριεύει, σε μεταμορφώνει σε άγριο θηρίο, σε άμορφη ενέργεια πίσω στην εποχή που ακόμη ο κόσμος ήταν ασχημάτιστος, αφήνοντάς σε εκεί μπροστά στη μεγάλη πύλη να ουρλιάζεις, λυγίζοντας στιγμή τη στιγμή. Διότι πριν να σου συμβεί αυτό, όλοι σχεδόν παρέλειψαν ευλαβικά να σου μιλήσουν για τούτο το φαινόμενο. Για αυτή τη στιγμή. Για τις πεποιθήσεις σου. Τι είναι, πως δημιουργούνται, πως τις ξεπερνάς και πως φτάνεις τελικά στο μεγάλο σκοπό σου; Τη συνάντηση με τον Εαυτό σου;

Ξέρετε όμως γιατί αρνούνται να μιλήσουν για αυτό; Διότι οι πεποιθήσεις, είναι αδύνατον να διαμορφωθούν, όταν είσαι μόνος σου. Διότι οι πεποιθήσεις δημιουργούνται από τη δική σου αλληλεπίδραση με όλους τους άλλους. Οι πεποιθήσεις, είναι η αντανάκλαση της δικής σου συνείδησης, πάνω τους. Και για να πάμε ένα βήμα πίσω, ας θυμηθούμε ότι συνείδηση είναι η αντανάκλαση της ψυχής σου πάνω στη συνειδητότητα. Το ψευδές σήμα που προέρχεται από την ψυχή σου όταν προσπίπτει στον αισθητό κόσμο. Αυτή η συνείδηση που αρχίζει και διαμορφώνεται μέσα σου, αρχίζει αμέσως και αντανακλά με τα πάντα. Μόλις όμως προσπέσει πάνω στη συνείδηση των «άλλων», εκείνη ακριβώς τη στιγμή, αρχίζει και διαμορφώνεται η πεποίθηση.

Τι είναι πεποίθηση όμως; Πεποίθηση είναι η προστατευτική λειτουργία του Εγώ, το οποίο ξεκινά και διαμορφώνει μια εσωτερική διαδικασία, με σκοπό να καλύψει τον εσωτερικό πόνο που αισθανόμαστε σε κάποιο σημείο του συναισθηματικού μας κόσμου. Πεποίθηση δηλαδή θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι, η πλασματική θεραπεία του εσωτερικού μας πόνου μέσω του Εγώ μας. Και λέω πλασματική διότι είναι απλά «κουκούλωμα» και όχι πραγματική θεραπεία. Η αιτία δηλαδή που προκαλεί τον πόνο, συνεχίζει και είναι εκεί, μιας το μόνο που κάνει το Εγώ, είναι να την «κουκουλώνει» με μια δραστηριότητα η οποία απλά «προλαβαίνει» τον εσωτερικό πόνο, πριν αυτός συμβεί.

Δύσκολο; Ας το κάνουμε πιο απτό… Τι σημαίνει πεποίθηση στην πράξη; Ζητάτε παραδείγματα, κι αυτό το άρθρο πραγματικά τα σηκώνει… Η ψυχή περιλαμβάνει τις πληροφορίες «διαμόρφωσης» (χαρακτηριστικά που θα πούμε στην επόμενη παράγραφο) και τις «λειτουργικές» πληροφορίες. Μια από τις «λειτουργικές» πληροφορίες της ψυχής είναι η «πίστη». Γνωρίζουμε όλοι σχεδόν τι σημαίνει η λέξη «πίστη» αν και η έννοια της λέξης είναι πιο βαθιά. Φαντασθείτε λοιπόν την έννοια της «πίστης», σαν ενεργειακή πληροφορία πάνω στο ενεργειακό σώμα της ψυχής. Αυτή η αγνή, πρωταρχική πληροφορία, προσπίπτει πάνω στη ροή της συνειδητότητας τη στιγμή που δημιουργεί τον αισθητό κόσμο, αντανακλάται και επιστρέφει πίσω σαν συνείδηση. Η επιστροφή όμως είναι αλλοιωμένη.

Πρώτη αλλοίωση. Η έννοια της «πίστης» μετατρέπεται σε «εμπιστοσύνη». Εννοιολογικά σαν λέξεις, μπορεί να αδυνατεί ο αναγνώστης να αντιληφθεί μεγάλη διαφορά, αλλά η ενεργειακή πληροφορία έχει μια πολύ βαθιά αλλαγή, διότι η «εμπιστοσύνη» μόλις αρχίσει να πάλλεται με την αλληλεπίδραση με όλα γύρω, δημιουργεί αυτόματα το άλλο της άκρο που είναι η «αμφιβολία». Ήδη λοιπόν, έχει δημιουργηθεί το πρώτο επίπεδο συνείδησης του αισθητού κόσμου. Το δίπολο «εμπιστοσύνη-αμφιβολία». Το επίπεδο αυτό συνείδησης, γίνεται αμέσως αντιληπτό από το Εγώ, το οποίο αυτομάτως, αρχίζει και αλληλεπιδρά με όλους. Το σημείο αυτό είναι πολύ σημαντικό για τον αναγνώστη, διότι αρχίζει και αντιλαμβάνεται τη σημασία που αρχίζουν να παίζουν οι «άλλοι» στην αλληλεπίδραση και στη συνέχεια της δημιουργίας της συνείδησης. Οι βασικές λειτουργικές πληροφορίες είναι πέντε και εκτός από την πίστη (προδοσία), είναι η δικαιοσύνη (αδικία), η μοναδικότητα (απόρριψη), η δυαδικότητα (εξάρτηση), και η ακεραιότητα (ταπείνωση).

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε μερικές πληροφορίες για το Εγώ και πως διαμορφώνεται ενεργειακά. Η ψυχή, εκτός από τις λειτουργικές πληροφορίες που αναφέραμε, λαμβάνει (με επιλογή) και τις αρχικές ενεργειακές, πληροφορίες «διαμόρφωσης», βάσει των οποίων, το άτομο θα διαμορφώσει τα χαρακτηριστικά του. Δηλαδή το χαρακτήρα του. Προσέξτε. Όχι τη συμπεριφορά του, αλλά βαθύτερα, το χαρακτήρα του μιας και η συμπεριφορά εξαρτάται όπως θα δούμε από τις πεποιθήσεις. Αυτές είναι πληροφορίες-αρχεία, όπως παιδί, θύμα, πόρνη, καταστροφέα, ηγέτη, καλλιτέχνη, δικαστή, ιερέα, θεραπευτή, μύστη, ήρωα, ζητιάνο, διασώστη κλπ. Τα αρχεία αυτά είναι πάρα πολλά, αρκετά από τα οποία συνδυάζονται με άλλα, όμως περίπου πενήντα, είναι σε περισσότερο συχνή εμφάνιση ανάμεσα στις ψυχές.

Μερικά από αυτά τα αρχεία, (παιδί, θύμα, πόρνη, καταστροφέας) εμφανίζονται σε όλες τις ψυχές των ανθρώπων, ενώ τα υπόλοιπα ποικίλουν από ψυχή σε ψυχή. Ενώ σε κάθε ψυχή υπάρχουν αρκετά από τα αρχεία αυτά, συνήθως κυριαρχούν περίπου δώδεκα και ποτέ λιγότερα από τον αριθμό αυτό. Έτσι λοιπόν, για να ανακεφαλαιώσουμε για τον αναγνώστη, η ψυχή εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα με πέντε περίπου βασικά λειτουργικά αρχεία και δώδεκα περίπου αρχεία διαμόρφωσης. Είδαμε στην προηγούμενη παράγραφο πως αρχίζουν να χρησιμοποιούνται τα λειτουργικά αρχεία (με την πίστη σαν παράδειγμα), ας δούμε τώρα πως αρχίζει το Εγώ να διαμορφώνει τα χαρακτηριστικά του βάσει των αρχείων διαμόρφωσης.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το αρχείο του καλλιτέχνη. Θα πρέπει όμως εδώ να πούμε, ότι κάθε ψυχή, αλληλεπιδρά με όλες τις πληροφορίες της συγχρόνως και όχι ένα-ένα αρχείο. Όλα μαζί, κάθε στιγμή, σε κάθε αλληλεπίδραση, σε όλη τη ζωή του ατόμου. Συνεχώς και χωρίς διακοπές. Απλά εμείς παίρνουμε ένα, για το παράδειγμά μας. Το άτομο λοιπόν, από τις πρώτες κιόλας στιγμές του, θα αρχίσει να αλληλεπιδρά με το αρχείο αυτό του καλλιτέχνη, ώστε να το αναδείξει όσο καλύτερα μπορεί και με την αλληλεπίδραση που θα επιτύχει να συμμετάσχει στη δημιουργία του κόσμου και την συνολική πληροφορία που θα έχει σαν εμπειρία να τη μεταβιβάσει στην πηγή της, την οποία με αυτό τον τρόπο θα την εξυψώσει. Οτιδήποτε κάνει σχετικό με την έννοια τέχνη, οποιαδήποτε αλληλεπίδραση με όλα γύρω, που σχετίζεται με αυτό το αρχείο, θα δημιουργήσει τις σχετικές εμπειρίες.

Επιστρεφόμενες δηλαδή πληροφορίες, που θα εισπραχθούν από την αντανάκλαση πάνω στη συνειδητότητα στην οποία συμμετέχουν και όλοι οι «άλλοι». Τι θα συμβεί δηλαδή σχετικά με τον «καλλιτέχνη» και την «πίστη»; Το άτομο, ξεκινώντας την αλληλεπίδραση θα εισπράττει θετικές και αρνητικές αντιδράσεις. Η κάθε θετική αντίδραση θα συγκαταλέγεται στην «εμπιστοσύνη» και η κάθε αρνητική στην «αμφιβολία». Όσο περνά ο χρόνος και οι εμπειρίες συσσωρεύονται, αρχίζουν να αυξάνουν και οι αντιδράσεις που εισπράττει το Εγώ του καλλιτέχνη. Στην περίπτωση λοιπόν που αυξάνονται οι αρνητικές αντιδράσει, αρχίζει και αυξάνεται η αμφιβολία, η οποία μόλις περάσει ένα επίπεδο αντοχής, τότε δημιουργείται το επόμενο επίπεδο συνείδησης το οποίο έχει να κάνει πια με τη συνολική αίσθηση που έχει συγκεντρώσει από την αλληλεπίδραση αυτή. Και στο επίπεδο αυτό, η αμφιβολία, μεταλλάχθηκε πια από την αλληλεπίδραση της με την συνειδητότητα σε «προδοσία».

Ήδη βρισκόμαστε στο δεύτερο επίπεδο συνείδησης όπου πλέον τι έχουμε δει; Βλέπουμε την λειτουργική πληροφορία της ψυχής «πίστη», να εκλαμβάνεται μετά από την αλληλεπίδραση της πληροφορίας του καλλιτέχνη με τον αισθητό κόσμο, σαν πληροφορία «προδοσίας». Το δεύτερο επίπεδο συνείδησης όμως δημιουργεί αίσθηση. Εσωτερική αίσθηση. Και η αίσθηση αυτή στην αρνητική αυτή έκβαση, είναι εσωτερικός πόνος ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα είχαμε εσωτερική χαρά. Τώρα αναλαμβάνει εργασία το Εγώ και μάλιστα το Εγώ του καλλιτέχνη, το οποίο για να προφυλάξει το αισθητό σώμα του ανθρώπου από την αίσθηση του πόνου, δημιουργεί αυτόματα, ένα εσωτερικό ανάχωμα, ένα φίλτρο συναισθήματος, την πεποίθηση. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση της προδοσίας, το Εγώ, το όποιο Εγώ, διαμορφώνει αστραπιαία, την πεποίθηση ή τη συμπεριφορά του «ελέγχου».

Τι σημαίνει αυτό; Το κάθε Εγώ, μόλις ανιχνεύσει στο σώμα αίσθηση εσωτερικού πόνου από προδοσία στη συνείδηση, αρχίζει και μετατρέπει το αρχείο της «πίστης» σε «έλεγχο». Τι κάνει δηλαδή; Πριν ξεκινήσει την επόμενη φορά να λειτουργεί το αρχείο του καλλιτέχνη, το Εγώ ελέγχει τα πάντα. Ποια πάντα; Το περιβάλλον και ειδικότερα τους «άλλους». Σκανάρει ενεργειακά να εντοπίσει κάποιο άτομο από το οποίο μπορεί να αισθανθεί προδοσία. Κι όσο το κάνει, κρατάει το αρχείο του καλλιτέχνη σε σιγή. Δηλαδή τι κάνει στην ψυχή, και στον Ανώτερο Εαυτό; Τον προδίδει… Τι κάνει είπαμε; Ναι τον προδίδει; Κυριαρχεί πάνω στις ιδιότητες της ψυχής, απλά για να μην νοιώσει το αισθητό σώμα, εσωτερικό πόνο… Και πότε το κάνει αυτό; Όταν αλληλεπιδράσει με τους «άλλους» και έχει αρνητική αντίδραση… Και πως το κάνει; Αντιδρώντας με τον ίδιο τρόπο… Προδίδοντας… Και την ψυχή αλλά και τον «άλλον» ο οποίος αλληλεπιδρά επίσης για τους δικούς του λόγους…

Αποτέλεσμα πρώτο. Το αρχέτυπο του καλλιτέχνη, είναι πλέον σχεδόν απενεργοποιημένο από το Εγώ, το οποίο αρχίζει να δίνει χιλιάδες δικαιολογίες για αυτό. Παράδειγμα: «Αν γίνει ζωγράφος, θα μείνεις, φτωχός, δεν υπάρχει μέλλον, δεν καταλαβαίνουν από τέχνη, θα πεθάνεις στην ψάθα, είναι εκτός μόδας…» και ότι άλλο θες, απλά και μόνο επειδή υπάρχει πλέον η πεποίθηση του ελέγχου… Αποτέλεσμα δεύτερο. Από τη στιγμή που θα καταγραφεί κάποια πεποίθηση στη συνείδηση, το Εγώ, κάθε Εγώ, μπορεί να τη χρησιμοποιήσει όπου θέλει. Σε όλες τις καταστάσεις της ζωής. Η πεποίθηση όμως είναι ενεργειακή πληροφορία και έτσι είναι αναγνωρίσιμη σιωπηρά. Το κάθε Εγώ δηλαδή, σκανάροντας το περιβάλλον, δηλαδή τη συνειδητότητα, την εντοπίζει αμέσως στον «άλλον» και αντιδρά αυτόματα και σιωπηρά.

Πως; Προδίδοντας πρώτο, πριν προλάβει και αισθανθεί τον εσωτερικό πόνο. Κι αυτή η πρώτη αντίδραση, προκαλεί το αντίδοτο του εσωτερικού πόνου. Την ηδονή. Κι έτσι αρχίζει ένας υποσυνείδητος φαύλος κύκλος, όπου το Εγώ πλέον κυριαρχεί, χωρίς ο άνθρωπος (το σώμα) να κατανοεί τι ακριβώς συμβαίνει. Κι αυτό συνεχίζεται με όλα τα βασικά λειτουργικά αρχεία, εκτός από τον έλεγχο δηλαδή, την αδικία, την απόρριψη, την εγκατάλειψη, την ταπείνωση και με όλα τα αρχεία διαμόρφωσης. Όπου στο τέλος, το άτομο, έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο και αποφασίζει να πάει σε μια σχολή αυτογνωσίας, όπου τον διδάσκουν να στραφεί προς τον Εαυτό του και μάλιστα μερικές φορές με τρόπο που απελευθερώνει στην επιφάνεια όλες τις πεποιθήσεις, χωρίς εντοπισμό τους. Χαοτικό…

Και τότε το άτομο, αφού καταστρέψει τόσο τη δική του όσο και των άλλων γύρω του, στο τέλος πεθαίνει. Η ζωή του όμως είναι καταγεγραμμένη στην τέταρτη διάσταση. Έχουμε πει ότι ο κόσμος, άρα και η κάθε ζωή, κατέρχεται με κατακρήμνιση από την τέταρτη στιγμιαία στον αισθητό κόσμο και αμέσως εξαφανίζεται επιστρέφοντας πίσω πάνω στην τέταρτη. Φαντασθείτε το σαν ποτάμι που τρέχει. Συνεχής ροή. Εισέρχεται από την τέταρτη, κατεβαίνει και ξαναγυρίζει επάνω. Μόλις λοιπόν η ψυχή αρχίζει το ταξίδι της επιστροφής της, εισέρχεται στη τέταρτη και αντιλαμβάνεται ενεργειακά τι έχει συμβεί. Τι δηλαδή παραμένει σε ασυμφωνία με αυτό που είχε αρχικά επιλέξει. Κι αυτό την αναγκάζει να ξαναγυρίσει πίσω στον κόσμο, ώστε να το διορθώσει (η όλη επιστροφή είναι αρκετά πολύπλοκη, αλλά εδώ ο στόχος είναι ο Εαυτός και οι πεποιθήσεις για αυτό προχωρώ εδώ…).

Κατεβαίνοντας όμως πάλι στον αισθητό κόσμο, έχει μαζί της το λόγο της επιστροφής της. Κι αυτό είναι ένα ενεργειακό info-bag, ένα συσσωρευμένο ενεργειακό πεδίο που δημιουργεί δυσλειτουργία στην ροή της πληροφορίας τόσο προς την πηγή όσο και προς τη συνειδητότητα. Ένα ενεργειακό πεδίο που σκοπεύει να διορθώσει. Πως θα το κάνει όμως αυτό; Με υπενθύμιση. Πως δηλαδή; Εδώ γίνεται πια καθαρός ο ρόλος των «άλλων». Η ψυχή κατεβαίνοντας προς το πεδίο μας, και φέροντας τον ενεργειακό πρόβλημα, συνεχίζει να αλληλεπιδρά μέσα στην τέταρτη (ή και την πέμπτη) διάσταση με τις άλλες ψυχές και τις ζωές που υπάρχουν εκεί. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω κάτι που θα ξαναγράψω φυσικά σε άλλο άρθρο, ότι ολόκληρη η «βασική» επόμενη ζωή μιας ψυχής, υπάρχει ήδη στην τέταρτη. Αυτός είναι ο λόγος που κάνει εκεί την επιλογή. Τη «βλέπει» τη ζωή, την «αντιλαμβάνεται» ενεργειακά και μένει να την ολοκληρώσει.

Έτσι λοιπόν επανέρχεται στην (επόμενη) ζωή της και αρχίζει να ζει στο νέο σώμα, μαζί με το πρόβλημα. Το ενεργειακό πρόβλημα των πεποιθήσεων, το οποίο όμως τη στιγμή ακριβώς που εισέρχεται στον κόσμο μας όπως έχω ξαναγράψει, λόγω του ενεργειακού θορύβου της συνειδητότητας η οποία υλοποιεί τον κόσμο, «ξεχνά» τις λεπτομέρειες. Τώρα οι λεπτομέρειες αυτές είναι μόνο καταγεγραμμένες μέσα στη συνειδητότητα. Πως θα τις θυμηθεί; Από την ίδια τη συνειδητότητα, με τη ροή της, εμφανίζονται στη ζωή της διαδοχικά η μία μετά την άλλη. Πως γίνεται αυτό;
Πριν μπει, τις καταγράφει στη συνειδητότητα μέσα στην τέταρτη και αμέσως επιλέγει τη ζωή που θα ακολουθήσει. Γεννιέται και αρχίζει να δέχεται τη ροή της συνειδητότητας η οποία αρχίζει και εμφανίζει τους «άλλους» με τους οποίους θα αλληλεπιδράσει και θα αρχίσει να «θυμάται» το πρόβλημα. Κι όσο περνάει ο χρόνος και αυτό παραμένει, τόσο το πρόβλημα εντείνεται. Έτσι μπορεί να σπαταλήσει δύο, πέντε, οκτώ ζωές μέχρι να φτάσει στο επίπεδο να το «δει» ολοκληρωτικά και να το θεραπεύσει.

Πως θα το θεραπεύσει όμως; Έδωσα ένα παράδειγμα στην αρχή, με την εκκίνηση της προδοσίας και του ελέγχου. Θα συνεχίσω με τον ίδιο συνδυασμό. Έγραψα λοιπόν, ότι όσο το πρόβλημα μεγαλώνει, το άτομο ελέγχει τα πάντα διαρκώς και μόλις υποπτευθεί ότι κάποιος ετοιμάζεται να το προδώσει, προλαβαίνει και προδίδει πρώτο. Και τότε, το αίσθημα του εσωτερικού πόνου, μετατρέπεται σε ηδονή. Όμως είναι αδύνατον να προλαβαίνει πάντα. Αντίθετα, όσο εκκρεμεί το πρόβλημα, στην προσπάθεια να θεραπευθεί, η συνειδητότητα εμφανίζει αμφίδρομα μπροστά του δυνατές καταστάσεις προδοσίας. Έτσι, συνεχίζεται σε βάθος αρκετών ζωών, μια αλληλουχία ελέγχου και προδοσίας με παράλληλη αδυναμία να βρει τον αληθινό του εαυτό.

Κάποια στιγμή, όσο η ψυχή ωριμάζει, αντιλαμβάνεται ότι είναι περιττό να κατηγορεί μόνο τους άλλους για προδοσία, διότι το ίδιο κάνει κι εκείνο. Εκείνη η στιγμή είναι η στιγμή της αποδοχής. Η έναρξη της θεραπείας. Δεν αρκεί όμως αυτό. Το επόμενο επίπεδο είναι πιο δύσκολο. Διότι μόλις αντιληφθεί τη διαδικασία της προδοσίας του ίδιου προς τους άλλους, θα πρέπει να ελευθερώσει τον εαυτό του από τη δικαιολογία που θα δίνει. Διότι πάντα το Εγώ, όταν προδίδει έχει μια δικαιολογία που το κάνει.

Για να αποδυναμώσει λοιπόν το Εγώ από την κυριαρχία αυτή, θα πρέπει συνειδητά, να υπερισχύσει απέναντί του και να κάνει την υπέρβαση, δίνοντας στους «άλλους» το δικαίωμα επίσης να προδίδουν. Με το που το κάνει αυτό συνειδητά, παρεμβαίνει και ελέγχει το συναίσθημα πόνου –ηδονής. Και τότε, όσο περισσότερο αφήνει τους άλλους να το ενεργούν, τόσο λιγότερο ελέγχει και τόσο περισσότερο αφήνει ελεύθερα τα αρχέτυπα διαμόρφωσης της ψυχής. Κι αυτή τη διαδικασία αποδοχής, θα πρέπει να την ακολουθήσει για όλα τα αρχεία ένα-ένα. Στην αδικία, στην απόρριψη, την εγκατάλειψη, στην ταπείνωση και φυσικά στην προδοσία που εξετάζουμε.

Δίνοντας την «άδεια» στους «άλλους» να προδώσουν, τι κάνει στην ουσία; Σταματάει να παραμορφώνει το σήμα τους. Το σήμα ελέγχου που προέρχεται από τους «άλλους» το αφήνει να περάσει από μέσα του, χωρίς να το αντανακλάσει σαν προδοσία. Και με αυτό που κάνει, «κατεβάζει» την ένταση ολόκληρου του πεδίου στο οποίο βρίσκεται. Κι αφού το επαναλάβει αρκετές φορές ώστε να καταγραφεί στη συνειδητότητα, παύουν οι «άλλοι» να το εντοπίζουν ενεργειακά πάνω του.

Έχει επέλθει η πλήρης αποδοχή και η θεραπεία. Το τείχος του κάστρου του Εγώ, χάνεται, γίνεται αχνό, η πύλη ανοίγει και τα Εγώ χάνουν την κυριαρχία τους. Το Εγώ του καλλιτέχνη που τον ήθελε ας πούμε ή διευθυντή ορχήστρας ή τίποτε, χάνει τη αρχική του δύναμη. Κι ο καλλιτέχνης πια μέσα του σαν πληροφορία, το μέρος του Εαυτού που περίμενε με υπομονή μέχρι να συναντήσει το επί μέρους Εγώ, ενώνεται με κάθε ένα κομμάτι του και συνθέτει το σύνολο του Ανώτερου Εαυτού. Κι αν δίπλα στον καλλιτέχνη υπάρχει ένας ήρωας, τότε συνθέτει έναν ήρωα-καλλιτέχνη. Κι αν δίπλα σε αυτούς τους δύο υπάρχει ένας θεραπευτής, τότε γίνεται ένας ήρωας- καλλιτέχνης- θεραπευτής.

Το ίδιο άτομο σιγά-σιγά, βρίσκει τα κομμάτια-πληροφορίες της ψυχής του και συνθέτει τον Εαυτό του. Μέχρι που να ενωθούν όλα. Έτσι που να αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, το οποίο πια θα δώσει μια ολοκληρωμένη μοναδικότητα στο σύμπαν. Κι όσο αισθάνεται το άτομο αυτή τη μοναδικότητά του αυτή, τόσο θα ευγνωμονεί το ρόλο που έπαιξαν οι «άλλοι» στη ζωή του. Ένα ρόλο, που χωρίς αυτόν, θα παρέμενε ακόμη στην αρχή του ταξιδιού του. Και με την ευκαιρία αυτή, αισθάνομαι την ανάγκη να πω ένα ευχαριστώ σε όλους. Απλά που υπάρχετε, εδώ, αυτή τη στιγμή του χρόνου…

Αλκιρέας

Alobar's Place

Read more »

Το πολύ γάλα παχαίνει και φέρνει λήθαργο

Το γάλα μπορεί να είναι καλό, αλλά χρειάζεται μέτρο στην κατανάλωσή του. Σύμφωνα με τον Hans Martin Helmut, διατροφολόγος που εργάζεται στο Independent Health Consulting στη Γερμανία, η πόση μεγάλων ποσοτήτων γάλακτος μπορεί να επιφέρει λήθαργο, αλλά να αυξήσει και το σωματικό λίπος του ανθρώπου!

Η συνιστώμενη πρόσληψη γάλακτος ή και γαλακτοκομικών προϊόντων είναι από 300 έως 500 γραμμάρια ημερησίως. Στους ανθρώπους που δεν αρέσει να πίνουν γάλα, συνίσταται η βρώση γιαουρτιού, τυριού ή κρεμών, αλλά με όσο το δυνατόν λιγότερη ζάχαρη και τεχνητές χρωστικές ουσίες.

Η «υπερβολική δόση», οδηγεί σε αύξηση του σωματικού βάρους. Τα πολλά κορεσμένα λιπαρά που βρίσκονται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, επιβραδύνουν το μεταβολισμό, άρα αυξάνεται το σωματικό λίπος, αλλά και με  άμεσα ορατό αποτέλεσμα το… λήθαργο.

Από την άλλη βέβαια, το πολύ λίγο γάλα είναι επίσης ανθυγιεινό. Οι άνθρωποι που καταναλώνουν ανεπαρκείς (ή και καθόλου) ποσότητες γαλακτοκομικών, μπορεί να αναπτύξουν προβλήματα υγείας. Μια πιθανή συνέπεια είναι η ανεπάρκεια ασβεστίου, η οποία πιθανόν να οδηγήσει σε οστεοπόρωση, δηλαδή αραίωση του οστίτη ιστού (βρίσκεται στα κόκαλα) και απώλεια της οστικής πυκνότητας. Κάτι τέτοιο είναι ακόμα πιο κακό όταν η κατάσταση αυτή έχει ήδη προκληθεί από την παιδική ηλικία. 

Μια ακόμη παρενέργεια που αντιμετωπίζουν πολλά από τα άτομα που δεν καταναλώνουν γάλα και τα υποπροϊόντα του, είναι η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β2, με τυπικά συμπτώματα το σκασμένο και ρωγμώδες δέρμα. Κάποιες φορές μπορεί να προκληθεί αναιμία, κόπωση και δυσκολία στη συγκέντρωση.

Αν και, σύμφωνα με τον Hans Martin Helmut, το γάλα δεν είναι απαραίτητη τροφή, ένας άνθρωπος μπορεί να μείνει χωρίς αυτό μόνο για μερικούς μήνες, αλλά μετά θα πρέπει να το επαναφέρει στη διατροφή του.

Βέβαια, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι πολλοί είναι εκείνοι που, είτε έχουν δυσανεξία στη λακτόζη, οπότε η πόση γάλακτος τους προκαλεί έντονες κοιλιακές κράμπες και διάρροιες, είτε παρουσιάζουν συμπτώματα αλλεργίας σε αυτό με εντονότερες αντιδράσεις, όπως αυτή της κνίδωσης και της αναπνευστικής δυσχέρειας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο θεράπον ιατρός μπορεί να προτείνει εναλλακτικές λύσεις, ώστε να μη δημιουργηθούν ελλείψεις ασβεστίου στον οργανισμό.

Έτσι, σύμφωνα πάντα με τον Hans Martin Helmut, η κατανάλωση γάλακτος, αν και απαραίτητη, δεν πρέπει να είναι και ανεξέλεγκτη!

Πηγή

Alobar's Place

Read more »

Η δύναμη της συγχώρεσης

Η συγχώρεση είναι δύσκολη για τους περισσότερους ανθρώπους.. Και αναμφίβολα χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρουμε να συγχωρήσουμε κάποιον που μας έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα, αλλά και ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για να καταφέρουμε να συγχωρήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό!!!

Εκείνος που δυσκολεύεται να αγαπήσει αληθινά τον εαυτό του, είναι αυτός που έχει κολλήσει σε αυτό τον τομέα.

Είναι πολλοί εκείνοι που κουβαλάνε μέσα τους παράπονα και μίσος για ατελείωτα χρόνια.. Και βέβαια βρίσκουν λογικό και δικαιολογημένο να νιώθουν αυτά τα συναισθήματα, μιας και οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τον πόνο και την οργή που τους προκάλεσαν. Αυτό όμως είναι και το μεγάλο λάθος, καθώς αυτή και μόνον η σκέψη, τους κρατάει μέσα στη δική τους φυλακή και ποτέ δεν θα κατορθώσουν να ευτυχήσουν αληθινά στη ζωή τους!!!

Με το να αρνούμαστε να συγχωρήσουμε, συμβαίνει κάτι τρομερό στον εαυτό μας… Η πικρία και ο φθόνος που έχουμε, συσσωρεύονται μέσα μας και γίνονται δηλητήριο που μας σκοτώνει!!!

Είναι αδύνατον να είμαστε υγιείς και ελεύθεροι όταν κρατάμε τον εαυτό μας δεμένο στο παρελθόν.. Ό, τι συμβαίνει πρέπει να ανήκει στο παρελθόν, γιατί η ζωή συνεχίζεται και εμείς έχουμε υποχρέωση να την ακολουθούμε!!

Με το να συγχωρήσεις κάποιον δεν σημαίνει ότι τον δικαιώνεις γι’ αυτό που σου έκανε!!!

Ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί σύμφωνα πάντα με την κατανόηση, την επίγνωση και την γνώση που έχει.

Όσο πιο δύσκολα, βίαια (και ούτω καθ’ εξής) έχει ζήσει κάποιος άνθρωπος, άλλο τόσο και σε μεγαλύτερο βαθμό κυριαρχούν αυτά τα συναισθήματα μέσα του και ξεσπάει!!

Προφανώς μια τέτοια συμπεριφορά σε καμία περίπτωση δεν είναι δικαιολογημένη και αποδεκτή, αλλά για την δική μας πνευματική εξέλιξη, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε τον πόνο του και να δώσουμε άφεση αμαρτιών.

Άφησε το παρελθόν να φύγει και απελευθερώσου με την δύναμη της συγχώρεσης!!!

Μην χάνεις τον χρόνο σου για να εκδικηθείς, γιατί απλούστατα
Ό, ΤΙ ΔΙΝΕΙΣ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΣΕΝΑ!!!

Συνήθως τα άτομα που δυσκολευόμαστε περισσότερο να συγχωρήσουμε, είναι αυτά που μας δίνουν και το μεγαλύτερο μάθημα στη ζωή!!

Χρειάζεται αγάπη για τον εαυτό μας και ανύψωση από αυτή την παλιά κατάσταση και τότε η συγχώρεση θα έρθει από μόνη της.

Όταν αρχίζουμε να συγχωρούμε αυτούς που μας πλήγωσαν θα διαπιστώσουμε με τον καιρό μια απροσδόκητη ανταπόκριση..

Η προσωπική επαφή με το πρόσωπο, ή τα πρόσωπα αυτά, δεν καθίσταται απαραίτητη για να επιτευχθεί η συγχώρεση. Η νοερή και αληθινή συγχώρεση, αυτή που βγαίνει μέσα από την καρδιά μας είναι ικανή για να φέρει την αλλαγή μέσα μας!!!

Πάνω απ’ όλα συγχωρούμε για εμάς τους ίδιους, όχι για τους άλλους.

Για να νιώσουμε τη λύτρωση και να προχωρήσουμε στη ζωή με αγάπη. Μόνο έτσι θα ευτυχήσουμε!!!

Όταν είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν και μάλιστα σε τέτοιου είδους καταστάσεις, δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ζήσει το παρόν και η ζωή χάνεται από μπροστά μας.

Ψάξτε βαθύτερα μέσα σας μήπως τελικά χρειάζεται να συγχωρήσετε πρώτα απ’ όλα τον ίδιο σας τον εαυτό και ύστερα τους άλλους.

Μην φυλακίζεστε άλλο εξ αιτίας μιας αδικίας που έγινε στο παρελθόν. Άλλωστε τι είναι προτιμότερο; Να έχετε δίκιο ή να είστε ευτυχισμένοι;;

Και κλείνω με μια φράση που τα συνοψίζει όλα και έχει ειπωθεί από τον Μαχάτμα Γκάντι:

Η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν του δυνατού. Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούν.

Ανθή Χαρέα

Read more »

Ξυπνώντας το αιτιατό σώμα.Κουνταλίνη και Τσάκρα

Η Γιόγκα στην βαθύτερη ουσία της απαιτεί ενεργοποίηση της Κουνταλίνη ή της δύναμης του φιδιού. Η Κουνταλίνη είναι η ανώτερη εξελικτική δύναμη που κρύβεται μέσα μας κι έχει την δυνατότητα να ξεδιπλώσει τις πνευματικές δυνατότητες. Στην ενεργοποιημένη της κατάσταση ένα μόνο κλάσμα της ενέργειάς της επαρκεί για να διατηρήσει σε καλή κατάσταση την συνηθισμένη μας ψυχοφυσική λειτουργία . Στην ενεργοποιημένη της κατάσταση μας αποκαλύπτει την ικανότητα μας για κοσμική συνείδηση, πηγαίνοντας μας πέρα από οτιδήποτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε.

Αυτές οι εξελικτικές δυνατότητες υπάρχουν σαν κρυμμένα ενεργειακά κέντρα στο αιτιατό σώμα, τα επτά τσάκρα τα οποία η κουνταλίνη ενεργοποιεί. Το τσάκρα αναφέρεται σαν μια ρόδα, τροχό ή ένα κινούμενο κύκλο ενεργειών. Τα τσάκρα είναι επίσης σπουδαία στην αγιουρβεδική θεραπεία, συγκεκριμένα συσχετίζονται με την πράνα και τον νου τα οποία εργάζονται μέσα από αυτά.

Τα τσάκρα κατευθύνουν και οδηγούν το φυσικό σώμα πίσω από το νευρικό σύστημα.

Τα επτά τσάκρα περιέχουν τρεις κύριες, πρωταρχικές περιοχές. Τα τρία κατώτερα τσάκρα είναι εγκαταστημένα κοντά, το ένα στο άλλο από την βάση της σπονδυλικής στήλης μέχρι τον ομφαλό, σε μια περιοχή περίπου 6 έως 8 ιντσών. Μαζί ονομάζονται kanda ή βολβός και συνθέτουν την περιοχή της φωτιάς. Η ενεργοποίηση της κουνταλίνη πυροδοτεί αυτά τα τρία τσάκρα μαζί, όπως η φωτιά σε ένα καζάνι. Η σύνδεση αυτών των τσάκρα εξηγεί γιατί σε μερικά κείμενα η κουνταλίνη λέγεται ότι σηκώνεται από το τσάκρα της βάσης , ενώ σε άλλα κείμενα από το σεξουαλικό τσάκρα και ακόμη σε άλλα κείμενα από τον ομφαλό.

Αντίστοιχα τα τρία ανώτερα τσάκρα - του λαιμού, του τρίτου ματιού και της κορυφής του κεφαλιού- συνδέονται στενά και συνθέτουν την περιοχή του κεφαλιού, που κυβερνά τα ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα. Μοιράζονται πολλές κοινές ποιότητες και δυνάμεις ανώτερης έκφρασης και αντίληψης, διαίσθησης. Λέγεται ότι αυτή η περιοχή είναι η περιοχή της σελήνης, ή Soma, των αντανακλαστικών και αφοσιωμένων σε ανώτερες ποιότητες.

Στο ενδιάμεσο στέκεται η καρδιά σαν το κεντρικό τσάκρα μεσολαβώντας μεταξύ αυτών των δυο γκρουπ των τριών τσάκρα που συνδέουν τον ομφαλό στο κάτω μέρος και τον λαιμό στο πάνω μέρος. Μερικές φορές το τσάκρα της καρδιάς συμπεριλαμβάνεται μέσα στα τρία ανώτερα κι άλλες φορές τοποθετείται στα τρία κατώτερα. Είναι η περιοχή του ήλιου, που διαχέεται το φως της φωτιάς και αντανακλά την φωτεινότητά του στη σελήνη. Συνδέει το ηλιακό πλέγμα ανάμεσα στην καρδιά και τον ομφαλό.

ΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ - ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ

Sahasrara-τσάκρα της κορυφής/ της σελήνης
Ajna-τσάκρα του τρίτου ματιού / σφαίρα της σελήνης
Visshuddha-τσάκρα του λαιμού ή του αιθέρα / αντανάκλαση της σελήνης

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ -ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Anahata-τσάκρα της καρδιάς ή του αέρα

ΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΟΥ ΒΟΛΒΟΥ-ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Manipura-τσάκρα της φωτιάς ή του ομφαλού
Svadhishtana-τσάκρα του νερού ή του σεξ
Mulandara-τσάκρα της ρίζας ή της γης

Το χαμηλότερο σετ των τριών τσάκρα αντανακλούν περισσότερες φυσικές και ζωτικές λειτουργίες συμπεριλαμβάνοντας περισσότερο θέματα υγείας μέσω των doshas (αγιουρβεδικών ιδιοσυγκρασιών). Η Βάτα έχει μια ειδική σχέση με το τσάκρα της γης ή ρίζας, η οποία βοηθά να το σταθεροποιεί Η Κάφα συνδέεται με το τσάκρα του νερού. Η Πίττα σχετίζεται με το τσάκρα της φωτιάς. Το τσάκρα της καρδιάς αντανακλά ψυχολογικά θέματα. Το τσάκρα του κεφαλιού αντανακλά πνευματικά θέματα. Παρομοίως υπάρχουν τρία επίπεδα λειτουργίας των τσάκρα που αφορούν την φυσική ασθένεια, την ψυχολογική ασθένεια και την πνευματική ανάπτυξη.

1. Φυσικές ασθένειες αναφέρονται σε ανισορροπίες των εξωτερικών τσάκρα διά μέσω του νευρικών ιστού και των ενδοκρινών οργάνων με τα οποία τα τσάκρα επικοινωνούν και με τις τρεις doshas τα βάτα, πίττα και κάφα.

2. Ψυχολογικές ασθένειες περικλείουν ανισορροπίες σε εσωτερικά τσάκρα πιο συγκεκριμένα αυτά που σχετίζονται με την prana, tejas και ojas που είναι οι ενέργειες του αιτιατού σώματος, του νου και των πεδίων, των ιδεών.

3. Πνευματική και γιογκική ανάπτυξη βοηθά στο άνοιγμα των τσάκρα. Αυτό απαιτεί υπέρβαση των κανονικών λειτουργιών τους από την προσωπική μας φύση στο επίπεδο της κοσμική. Οι γιόγκις ενώνουν τα τσάκρα του αστρικού σώματος μέσα στο φυσικό, αναστρέφοντας όλη την διαδικασία της δημιουργίας. Αυτοί ενώνουν τη γη μέσα στο νερό, το νερό μέσα στη φωτιά , τη φωτιά μέσα στον αέρα, τον αέρα μέσα στον αιθέρα τον αιθέρα μέσα στο μυαλό, το μυαλό μέσα στην διανόηση, την διανόηση μέσα στο Ανώτατο Εαυτό.

Οι περισσότερες θεραπείες μέσω τσάκρα σήμερα τονίζουν τις εξωτερικές μετρήσεις των λίθων, βοτάνων, ασκήσεων, ήχων, χρωμάτων και δονήσεων. Επιπρόσθετα, οι θεραπευτές μέντιουμ μπορούν να δουλέψουν στα τσάκρα μέσω της δικής τους πράνα ή της ενέργειας "τζι" (ή "τσι") την οποία κατευθύνουν σαν θεραπευτική δύναμη. H Αγιουρβέδα χρησιμοποιεί τέτοιες αισθήσεις για να θεραπεύσει ασθένειες και για να προάγει την υγεία και την ζωτικότητα. Αυτές οι προσεγγίσεις είναι πολύ σημαντικές για χρόνιες καταστάσεις, αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα και βαθιά εδραιωμένες ασθένειες του νευρικού συστήματος.

Πολλά βιβλία για τα τσάκρα σήμερα περιγράφουν τα τσάκρα σαν κέντρα ενέργειας μέσα στο φυσικό σώμα, με το σουσούμνα ή κεντρικό κανάλι να ταυτίζεται με την ραχοκοκαλιά. Σχετίζουν τα τσάκρα με τα διάφορα σπονδυλικά κέντρα και με τις φυσιολογικές διαδικασίες που αυτά ελέγχουν όπως είναι η αφόδευση, αναπνοή ή αναπαραγωγή. Ακόμη ενώ τα τσάκρα επηρεάζουν το φυσικό σώμα, το οποίο μορφοποιούν και ενεργοποιούν, δεν είναι όμως τα ίδια φυσικά.

Κάποιοι θεραπευτές υποστηρίζουν ότι δουλεύοντας πάνω στα τσάκρα με τέτοιες εξωτερικές μεθόδους μπορεί αυτά να ανοίξουν ή να ενεργοποιηθούν. Τέτοιες δηλώσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη με προσοχή. Αναφορικά με την γιόγκα, στην κοινή συνηθισμένη ανθρώπινη κατάσταση, η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπερπηδηθεί εκτός από καθοδηγούμενη πνευματική πρακτική, τα τσάκρα παραμένουν κλειστά, αυτό σημαίνει ότι δεν λειτουργούν καθόλου. Το αποτέλεσμα αυτού δεν είναι απαραίτητα αρρώστια, αλλά πνευματική άγνοια. Αυτή αποτελείται από θεώρηση του εξωτερικού κόσμου σαν την αληθινή πραγματικότητα και ζώντας, μη συνειδητοποιώντας τον Αληθινό Εαυτό , ο οποίος δεν είναι ούτε σώμα ούτε νους αλλά συνείδηση ελεύθερη από σκέψη.

Το τσάκρα κάποιου μπορεί να είναι κλειστό σε πνευματικό επίπεδο και ακόμη αυτός μπορεί να είναι υγιής, ψυχολογικά ισορροπημένος, διανοητικά δημιουργικός και επιτυχημένος στη ζωή. Αυτό εξαρτάται από τα εξωτερικά, όχι από τα εσωτερικά τσάκρα. Το άνοιγμα ενός τσάκρα δεν είναι μια διαδικασία βελτίωσης της ικανότητας κάποιου στα συνηθισμένα καθήκοντα της ανθρώπινης ζωής, παρόλο που μπορεί να συνεισφέρει σε αυτό υποβοηθητικά , αλλά στην πορεία πέρα από την κανονική ανθρώπινη κατάσταση σε μια υψηλότερη εξελικτική κατάσταση. Τα τσάκρα μπορούν να ανοίξουν πραγματικά μέσω εσωτερικών τεχνικών, pranayama, mantra και διαλογισμό. Εξωτερικές βοήθειες, από διατροφή μέχρι πολύτιμους λίθους, μπορεί να είναι βοηθητικές αλλά πρέπει να παραμένουν υποδεέστερες σ' αυτές τις υψηλότερες αισθήσεις λεπτότερης ύλης και ενέργειας.

Η περισσότερη σκέψη μας, σήμερα , ακόμη και στα πνευματικά ή New Age πεδία είναι ακόμη εδραιωμένη σε ένα ματεριαλιστικό παράδειγμα στο οποίο προσπαθούμε να μειώσουμε τα πάντα για να συγκεκριμενοποιήσουμε συντεταγμένες χρόνου-χώρου. Αυτή η νοοτροπία χρησιμοποιήθηκε για να προσεγγίσει αιτιατά φαινόμενα , όπως είναι τα chakras, pranas, doshas. Εντούτοις, είναι λάθος να νομίζουμε ότι τα τσάκρα είναι σαν τα άκρα και τα όργανα του φυσικού σώματος, τα οποία έχουν πολύ μικρή διαφοροποίηση στη μορφή τους, τη λειτουργία ή την εμφάνιση τους.

Τα τσάκρα είναι ενεργειακά και λειτουργικά κέντρα, όχι φυσικές θέσεις. Τα αντιλαμβανόμαστε σε συγκεκριμένα σημεία του φυσικού σώματος περισσότερο από ότι σε άλλα, αλλά οι αντιδράσεις τους επηρεάζουν ολόκληρο το φυσικό σώμα, το νου και αυτό που είναι πέρα από αυτά. Το συμπέρασμα είναι ότι τα τσάκρα εργάζονται με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικές ώρες και για διαφορετικούς ανθρώπους. Μπορούν να συσχετιστούν με διάφορα φαινόμενα σε διαφορετικά επίπεδα σχετικά με τη ροή της ενέργειας μέσα από αυτά. Γι αυτό το λόγο όλα τα βιβλία που μιλούν για τα τσάκρα, συμπεριλαμβανομένων εκτιμήσεων από γιόγκι , δεν συμφωνούν σε όλες τις λεπτομέρειες. Τέτοιες απόψεις μπορεί να αντιπροσωπεύουν διαφορετικές θεωρήσεις ή διαφορετικές μεθόδους εργασίας για τα τσάκρα. Δεν είναι απαραίτητα λανθασμένες, αλλά η παραδοσιακή διδασκαλία της γιόγκα πρέπει να έχει προτεραιότητα, λόγω της εμπειρικής παράδοσης που κρύβεται πίσω της.

Το αιτιατό σώμα είναι το σώμα των αποτυπωμένων αναμνήσεων, των ιδεών μας και των ενεργειών μας (pranas). Μπορεί κάποιος να τοποθετήσει μια ιδέα σε ένα κουτί; Όπως ο άνεμος, έτσι και η πράνα έχει τις δικές της κινήσεις , αλλά δεν μπορεί να περιοριστεί σε ένα συγκεκριμένο όργανο. Μπορεί κάποιος να πει που είναι ο αέρας συγκεντρωμένος, που πηγαίνει όταν σταματάει να φυσάει; Οι συσχετισμοί είναι μέσα για να δημιουργούμε συνδέσεις και καθώς οι συνδέσεις αυτές (συνειρμοί) είναι τελικά παγκόσμιες σε πνευματικό επίπεδο, τέτοιοι συσχετισμοί πρέπει να έχουν μεταβλητότητα, ικανότητα παραλλαγής.

Πρέπει να μάθουμε να κοιτάμε το αιτιατό σώμα αναφορικά με τη δική του πραγματικότητα που περικλείει και διεισδύει στην φυσική πραγματικότητα σε πολλά επίπεδα, το οποίο δεν είναι απλά παράλληλο με τη φυσική λειτουργία. Το αιτιατό σώμα δημιουργεί το δικό του χρόνο και χώρο, όπως ένα όνειρο ή ένα όραμα. Δεν είναι περιορισμένο από εξωτερικά γεγονότα ή μορφές. Ακόμη περισσότερο, αυτά τα ανοικτά τσάκρα δεν είναι ούτε μέρος της κανονικής λειτουργίας του αστρικού σώματος . Σχετίζονται με τον αυξανόμενο ή πνευματικά ενεργοποιημένο ρόλο του. Αντιπροσωπεύουν την απορρόφηση του αστρικού σώματος μέσα από το αιτιατό και της αγνής συνείδησης πέρα από αυτό. Καθώς τα τσάκρα ανοίγουν, το αστρικό σώμα σταδιακά διαλύεται. Ενώ συσχετίζουμε τα στοιχεία και τις λειτουργίες του φυσικού και του αιτιατού σώματος, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτά τα δυο δεν είναι το ίδιο και το πνευματικά ανοιγμένο αστρικό σώμα είναι ακόμη κάτι περισσότερο, που μοιάζει με ομίχλη ενεργειών που διαχέονται πέρα από τους γαλαξίες παρά σαν κάτι που μπορούμε να προσδιορίσουμε με σωματικούς όρους.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΣΑΚΡΑ

ΟΝΟΜΑ	Muladhara	Svadhisthana	Manipura	Anahata	Visshuddha	Ajna	Sahasra Padma
ΕΝΝΟΙΑ	Ρίζα	Αυτενέργεια	Πόλη των λίθων	Μη οργανωμένος ήχος	Πολύ αγνό	Εντολή	Λωτός χιλίων πετάλων
ΤΟΠΟ ΘΕΣΙΑ	Βάση / Γη	Σεξ / Νερό	Αφαλός / φωτιά	Καρδιά / Αέρας	Λαιμός / Αιθέρας	Τρίτο Μάτι	Κορυφή του κεφαλιού
ΠΕΤΑΛΑ	4	6	10	12	16	2	1000
BIJA MANTRA	LAM	VAM	RAM	YAM	HAM	KSHAM	OM
ΣΤΟΙΧΕΙΟ	Γη	Νερό	Φωτιά	Αέρας	Αιθέρας	Νοητικός χώρος	Συνειδησιακός χώρος
ΣΥΜΒΟΛΟ	Κίτρινο τετράγωνο	Ασπρη ημισέληνος	Κόκκινο τρίγωνο	Γκρι εξάκτινο αστέρι	Μπλε- ουρανί τελεία
ΖΩΟ	Ελέφαντας	Κροκόδειλος	Κριός	Ελάφι	Ελέφαντας
ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΟ	Μύτη	Γλώσσα	Μάτι	Δέρμα	Αυτιά	Νους	Συνείδηση
ΚΙΝΗΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΟ	Αφοδευτικό	Ουρονογεν νητικό	Πόδια	Χέρια	Φωνητι κές χορδές	Νους	Συνείδηση
ΑΙΣΘΗΣΗ	Μυρωδιά	Γεύση	Οραση	Αφή	Ακοή	Σκέψη	Συνείδηση
ΧΡΩΜΑ	Βαθύ κόκκινο	Ζωηρό κόκκινο	Σκούρο μπλε	Βαθύ σκούρο κόκκινο	Γκρι	Ασημί άσπρο	Αχρωμο
NADI	Alambusha	Kuhu	Vishvodhara	Varuna	Sarasvati	Ida, Pingala	Sushumna
ΙΣΤΟΣ	Μύες	Λίπος	Αίμα	Πλάσμα αίματος	Πράνα	Λεπτή πράνα	Αιτιατή πράνα
DOSHA	Κάφα	Κάφα	Πίττα	Βάτα	Βατα
PRANA	Prana	Apana	Samana	Vyana	Udana

Η ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΑΚΡΑ

Τα τσάκρα είναι μέρος ενός πολύ υψηλότερου ενεργειακού συστήματος από ότι είναι το φυσικό σώμα. Για να χρησιμοποιήσουμε μια χρήσιμη αναλογία : ενεργοποιώντας κάθε τσάκρα απαιτείται διπλασιασμός του ποσού της ενέργειας που χρειάζεται για την διατήρηση σε ζωή όλων των φυσικών και εγκεφαλικών λειτουργιών. Απαιτείται περίπου διπλάσια ενέργεια για να ενεργοποιήσεις το πρώτο τσάκρα, ρίζα ή γήινο τσάκρα, από ότι η ενέργεια που απαιτείται για τη διατήρηση των συνηθισμένων ψυχοσωματικών λειτουργιών, διπλό ποσό ενέργειας από το πρώτο για να ενεργοποιήσεις το δεύτερο τσάκρα και ούτε κάθε εξής μέχρι την κορυφή του κεφαλιού. Ετσι υπάρχει μια μεγαλύτερη αλλαγή συνείδησης μεταξύ των τσάκρα από ότι στην κανονική ανθρώπινη συνείδηση μέχρι την ενεργοποίηση του πρώτου τσάκρα.

Για τα τσάκρα που θα λειτουργήσουν απαιτείται μεγαλύτερη πηγή ενέργειας από αυτήν που το φυσικό σώμα μπορεί να παρέχει. Αυτός είναι ο ρόλος της κουνταλίνης. Η κουνταλίνη δεν είναι μια φυσική δύναμη ούτε κάτι που το κανονικό μέσο μυαλό ή εγώ μπορεί να ελέγξει. Είναι η συμπυκνωμένη ενέργεια της συνειδητότητας ή της προσοχής. Μόνο αν ένας άνθρωπος έχει οξύτητα πνεύματος μπορεί η κουνταλίνη να ξυπνήσει με ένα αρμονικό τρόπο. Η κουνταλίνη δεν είναι μια ενέργεια ξέχωρη από τη συνειδητότητα, αλλά η δύναμη της συνείδησης που φανερώνεται όταν ο νους απελευθερώνεται από τους περιορισμούς της σκέψης και του συναισθήματος που βασίζονται στο εγώ.

Το ξύπνημα της κουνταλίνη προϋποθέτει ότι η πράνα ή η ενέργεια-ζωής εισέρχεται μέσα στο susshumna ή κεντρικό κανάλι. Αυτό γίνεται όταν η πράνα αποσύρεται από την στερεότυπη συνηθισμένη συμπεριφορά της στον εξωτερικό κόσμο και απομακρύνεται από τις αισθήσεις μας. Όσο η πράνα μας ταυτίζεται με το φυσικό μας σώμα και τις λειτουργίες του, δεν μπορεί να εισέλθει στο κεντρικό κανάλι. Γι αυτό το λόγο, το ξύπνημα της κουνταλίνη συνδέεται με την κατάσταση samadhi στην οποία αφήνουμε την συνηθισμένη, κοινή συνείδηση. Στην αρχή αυτό το βιώνουμε σε κατάσταση έκστασης ή ύπνωσης στην οποία χάνουμε την συνειδητότητα του φυσικού μας σώματος. Αργότερα μπορεί να συμβαίνει όταν είμαστε ξύπνιοι, χωρίς την εξασθένηση των φυσικών λειτουργιών, αλλά το φυσικό σώμα δεν βιώνεται πλέον σαν η αληθινή ταυτότητα κάποιου.

Η ανάπτυξη της ξύπνιας πράνα ή ενέργειας κουνταλίνης, εμπλουτίζει τις ικανότητες και τις δυνάμεις κάποιου σαν θεραπευτή. Η κουνταλίνη είναι η θεραπευτική δύναμη της Θείας Μητέρας που συνδέεται με την κοσμική ζωή και την αγάπη και τις θεραπευτικές δυνάμεις της. Ένας τέτοιος θεραπευτής μπορεί να θεραπεύσει με ένα απλό άγγιγμα, με την φωνή του ή απλώς με την παρουσία του. Για αυτό το λόγο θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί να μην προσπαθούμε να παραποιήσουμε αυτή τη λεπτή πρανική δύναμη αλλά να αφήσουμε το Θεό να την οδηγήσει προς εμάς. Είναι καλύτερα να διαλογιζόμαστε στην Θεία Μητέρα που εξουσιάζει την πρανική θεραπευτική δύναμη κι όχι εμάς προσωπικά. Η δύναμη είναι πάντα ένας πειρασμός για το εγώ και καθώς η κουνταλίνη είναι ίσως η μεγαλύτερη δύναμη, το εγώ θα ήθελε να την κατέχει. Αλλά είναι σαν να ψάχνει κανείς να πιάσει τον κεραυνό. Στο τέλος καταλήγει να κατακεραυνωθεί από αυτόν.

ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΤΣΑΚΡΑ

Τα ανοικτά τσάκρα επιτρέπουν τη δίοδο σε κοσμικές λειτουργίες των ιδιαίτερων στοιχείων τους και σωμάτων τους. . Παρέχουν γνώση της ενότητας των αντικειμενικών συνιστωσών του σύμπαντος (στοιχεία), εργαλεία γνώσης (αισθητήρια όργανα) και τα εργαλεία δράσης (όργανα δράσης), τα οποία είναι οι φαινομενικοί πληρεξούσιοι του σύμπαντος Όταν τα τσάκρα είναι ανοικτά βιώνουμε την κοσμική φύση αυτών των γεγονότων σαν μέρος της δικής μας βαθύτερης συνειδητότητας. Μαθαίνουμε τα μυστικά της δημιουργίας και ενώνουμε το σύμπαν μέσα στο δικό μας νου.

Καθώς ενεργοποιούμε τις λεπτές ενέργειες και τα σώματα ίσως βιώσουμε λεπτότερους ήχους, φως ή οράματα θεοτήτων στην περιοχή του τρίτου ματιού. Αλλά τέτοιες εμπειρίες μπορεί να έρθουν πολύ νωρίτερα πριν κάποιο συγκεκριμένο τσάκρα ανοίξει. Να θέσουμε αυτά τα λεπτά κέντρα σε λειτουργία, τα χοντροειδή φυσικά κέντρα πρέπει να μπουν σε κατάσταση αδράνειας ή ισορροπίας. Αυτό εξηγεί γιατί οι τεχνικές της γιόγκα αναπτύσσουν αταραξία σώματος, αναπνοής, αισθήσεων και νου, συγκεκριμένα μέσω της pratyahara σαν βάση της εργασίας με τα τσάκρα. Η κουνταλίνη είναι μια δύναμη απόσυρσης, αντιστρέφοντας τη διαδικασία της δημιουργίας ώστε να επιστρέψουμε ξανά στο Ένα. Γι αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν μειώσουμε τις εξωτερικές δεσμεύσεις και προσκολλήσεις.

Για να αναπτύξουμε σωστά το τσάκρα της γης, απαιτείται αποκόλληση από το στοιχείο γη. Κάποιος δεν αναζητά πλέον να συσσωρεύει εξωτερικά θέματα αλλά μαθαίνει να τα εκτιμά από πνευματικής κι εσωτερικής πλευράς, σαν μια μορφή διαίσθησης. Κάποιος μαθαίνει να απολαμβάνει τα χρώματα, τις δομές και τις σκιές του στοιχείου γη όπως ένα τοπίο από θαυμάσια βουνά μέσα στο μυαλό του, αλλά δεν έχει καμιά επιθυμία να τα κατέχει ή να τα κρατήσει.

Για να ανοίξει σωστά το τσάκρα του νερού είναι διαφορετικό από το να έχεις μια αυξημένη σεξουαλική ορμή ή ακόμα μεγάλη σεξουαλική δυνατότητα. Αυτό απαιτεί ότι το φυσικό σεξουαλικό όργανο μπαίνει σε λανθάνουσα κατάσταση και η σεξουαλική ορμή εξευγενίζεται σε δύναμη συνειδητότητας. Κάποιος μαθαίνει να απολαμβάνει την ροή και τη γεύση / άρωμα του στοιχείου νερό σαν μια κίνηση χάρης, γοητείας , που κινείται πάνω στα κύματα της διαίσθησης στην κοσμική θάλασσα.

Για να ανοίξει σωστά το τσάκρα της φωτιάς δεν σημαίνει να αυξήσει κανείς την προσωπική του βούληση ή την αποφασιστικότητα. Απαιτεί ξύπνημα της κοσμικής ενέργειας της φωτιάς (tejas) και να αφεθεί να χαράζει δρόμο μπροστά. Κάποιος πρέπει να γίνει φωτιά και να κάψει όλες τις ακαθαρσίες μέσα στο σώμα και το νου του. Είναι σαν να βιώνεις τη φωτιά που καταστρέφει το σύμπαν στο τέλος του κύκλου των yugas στο οποίο τα προσωπικά μας κίνητρα απαλείφονται.

Για να ανοίξει το τσάκρα της καρδιάς ή του αέρα είναι αρκετά διαφορετικό από το να είσαι σε κατάσταση τρωτών και εντεινόμενων συναισθημάτων. Για να ξυπνήσεις το τσάκρα της καρδιάς πρέπει να πας πέρα από προσωπικά συναισθήματα και να κατανοήσεις την κοσμική ενέργεια της αγάπης πίσω από όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις. Αυτό απαιτεί ένα άνοιγμα προς τα συμπαντικά αισθήματα συμπόνιας και αφοσίωσης και σύνδεση με την παγκόσμια δύναμη-ζωής. Είναι η βίωση της αγνής αφοσίωσης, που γίνεται καθεαυτή αγάπη.

Για να ανοίξει το τσάκρα του λαιμού ή αιθέρα δεν τίθεται θέμα αυξανόμενου λόγου ή έκφρασης αλλά το να είσαι σιωπηλός στην απεραντοσύνη του κοσμικού χώρου στον οποίο η δική μας φωνή χάνεται μέσα στο λόγο του θεού. Ενώνεται με τον κοσμικό αιθέρα στον οποίο το απόσταγμα του ήχου μεταφράζεται σε αιώνια γνώση.

Ανοίγοντας το τρίτο μάτι, απαιτείται να μάθει κανείς να ζει σε βαθιά ενόραση, χωρίς να απαιτείται ένα σώμα ή ακόμα οι αισθήσεις. Το να ανοίξει το τσάκρα της κορυφής σημαίνει να γίνεις ένα με το Άπειρο, την αιώνια φύση της αγνής Ύπαρξης στην οποία η δυαδικότητα εξαφανίζεται.
Το ξύπνημα της συνείδησης πίσω από το αιτιατό σώμα περιλαμβάνει να είναι κανείς ικανός να βγάλει το χονδροειδές σώμα και τις λειτουργίες του σαν ένα βαρύ παλτό το οποίο δεν είναι πλέον απαραίτητο σε μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα. Αυτό μπορεί να φοβίζει αυτούς που είναι προσκολλημένοι με το σώμα τους, αλλά είναι γοητευτικό σ' αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται τη ζωή με περιορισμένους όρους.

ΤΣΑΚΡΑ, ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Κάθε τσάκρα παρέχει μια συνειδητότητα από το αντίστοιχο επίπεδο του σύμπαντος ή διαφορετικούς κόσμους (lokas) πέρα από τον φυσικό. Κερδίζουμε βαθιά γνώση των λεπτών λειτουργιών της φύσης (prakriti), των αισθήσεων και των λεπτών ουσιών τους (tanmatras), της ενέργειας - ζωής (pranas) και της διαδικασίας κοσμικής δημιουργίας.

Τα αντίστοιχα υπό-επίπεδα του αστρικού κόσμου τα οποία είναι περισσότερο θαυμαστά από οτιδήποτε του φυσικού κόσμου μπορεί να γίνουν διαθέσιμα για το τρίτο μάτι. Πανέμορφα αστρικά βουνά μπορεί κανείς να βλέπει, απέραντο διάστημα από διάφανους αστρικούς ωκεανούς, σπινθηροβόλους αστρικούς ήλιους και παλλόμενα αστρικά αστέρια. Κανείς μπορεί να καβαλήσει αστρικούς ανέμους σε διάφορους κόσμους ή να διευρύνει το μυαλό του μέσα από ατελείωτα αστρικά διαστήματα και τα σύμπαντά τους από ομορφιά και μαγεία.

Κανείς μπορεί να συναντήσει σοφούς και θεότητες ή φίλους από προηγούμενες ζωές ανανεώνοντας τους δεσμούς της ψυχής. Στα υψηλότερα τσάκρα κανείς μπορεί να αποκτήσει δίοδο στην αιτιατή σφαίρα της αγνής γνώσης, της ιδανικής διαίσθησης και της ατελείωτης συνείδησης πέρα από προσωπικούς περιορισμούς. Κανείς μπορεί να επισκεφτεί το εργαστήριο της δημιουργίας και να δει πως τα σύμπαντα είναι φτιαγμένα από νου και σκέψη και μόνο.

Ακόμη, όχι όλοι οι γιόγκι διαλέγουν να εξερευνήσουν τους κόσμους ή τις δυνατότητες που σχετίζονται με τα τσάκρα. Πολλοί μεγάλοι jnanis ή γιόγκι του μονοπατιού της γνώσης αγωνίζονται να ενωθούν απευθείας με την αγνή ενότητα ή το απόλυτο, το οποίο είναι πέρα και από το λεπτό και από το αιτιατό σώμα. Κατά το ξύπνημά τους μπορεί με δυσκολία να διακρίνουν τις διαφορές των τσάκρα και των λειτουργιών τους. Από την εμπειρία τους - όπως είναι αυτή του Ramana Maharshi ο οποίος ίσως περισσότερο τυποποίησε αυτήν την άποψη- υπάρχει μόνο ένα τσάκρα ή κέντρο που είναι αυτό του Εαυτού στην καρδιά από το οποίο όλα τα φαινόμενα των χονδροειδών και λεπτών κόσμων και σωμάτων εμφανίζονται σαν εικόνες στον καθρέφτη ή σαν φούσκες πάνω στα κύματα της θάλασσας.

Παρόμοια, πολλοί μεγάλοι ζηλωτές απλώς αναζητούν να ενωθούν με το Θεό ή Bhagavan στην καρδιά και δεν ενδιαφέρονται για τις διάφορες εμπειρίες των τσάκρα ακόμη κι όταν αυτές τους είναι γνωστές. Αυτά είναι πολύ υψηλά επίπεδα που ελάχιστοι μπορούν να προσεγγίσουν αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα τσάκρα είναι μια σειρά από βήματα παρά ένα τέλμα και αν δεν προσέξουμε μπορεί να γίνουν λακκούβα για να παραπατήσουμε.

Η γιογκική φιλολογία μιλάει για διάφορα siddhis ή ψυχικές δυνάμεις. Αυτές σχετίζονται πρώτα-πρώτα με το λεπτό σώμα και τις πράνα του, καθώς το αιτιατό σώμα είναι ολοκληρωτικά εύπλαστο. Η λεπτή ενέργεια udana ή ανοδική κίνηση του αέρα επιτρέπει σε κάποιον να γίνει όσο ελαφρύς θέλει, συμπεριλαμβανομένου της ικανότητας της αιώρησης (laghima). Η ενέργεια apana ή καθοδική κίνηση του αέρα δίνει την ικανότητα σε κάποιον να γίνει όσο βαρύς ή σταθερός θέλει (garima).

Η ενέργεια vyana ή διαχεόμενος αέρας επιτρέπει να γίνει κανείς όσο ογκώδης θέλει, να διασταλθεί ατελείωτα (mahima). Η ενέργεια samana ή συστελλόμενος αέρας επιτρέπει σε κάποιον να γίνει όσο μικρός θέλει, να γίνει τέλεια συμπυκνωμένος (anima) . Η πρωταρχική prana από μόνη ης επιτρέπει σε κάποιον να αποκτήσει οτιδήποτε επιθυμεί (prapti). Καθώς τα τσάκρα ανοίγουν οι αντίστοιχες δυνάμεις του αιτιατού σώματος μπορούν να βιωθούν. Μερικές φορές τα αποτελέσματα τους διευρύνονται μέχρι το φυσικό σώμα.

Επί πρόσθετα δεν θα έπρεπε να ξεχάσουμε ότι πολλά λεπτά επίπεδα υπάρχουν μεταξύ της κανονικής φυσικής συνείδησης και της αληθινής ενεργοποίησης της κουνταλίνη και των τσάκρα. Θα έπρεπε να μην πάρουμε υπόψη μας οποιαδήποτε φοβερή εμπειρία σαν φώτιση ή σαν εμπειρία ξυπνήματος κουνταλίνης. Οράματα, εξω-σωματικές εμπειρίες, εκστάσεις, μυστικά όνειρα, ιδιοφυΐες, ισχυρές κλίσεις, έμπνευση προσώπων και άλλες καταστάσεις ακόμη και νόμιμες μπορούν ακόμη να αποτύχουν στο αληθινό ξύπνημα της κουνταλίνη και σίγουρα δεν πρέπει να μπερδεύονται με την Αυτό-πραγμάτωση , η οποία απαιτεί την πλήρη ανάπτυξη της συνείδησης μας παρά να παραδοθούμε σε κάποια οντότητα ή να έχουμε εμπειρίες έξω από εμάς.

Για να ανοίξουμε σωστά τα τσάκρα πρέπει να έχουμε τη χάρη του Θεού. Δεν μπορεί να γίνει σκόπιμα ή με τη βία ή σε συναισθηματική ταραχή. Το να προσπαθήσει κανείς να ξυπνήσει την κουνταλίνη χωρίς να έχει πριν εξαγνίσει το σώμα και τον νου θα τον οδηγήσει σε παρενέργειες στα οποία το μυαλό ή η ενέργεια - ζωής θα διαταραχθούν και διάφορες ψευδαισθήσεις θα εμφανιστούν. Γι αυτό το λόγο η παραδοσιακή γιογκική φιλολογία έχει τονίσει σωστό παράδειγμα ζωής και σωστές συμπεριφορές (yamas και niyamas) καθώς και απαραίτητο αγιουρβεδικό διατροφικό στυλ ζωής που είναι η βάση για τις πρακτικές της κουνταλίνη.

Ενώ είναι πιθανόν να έχει διεστραμμένες εμπειρίες κουνταλίνης ή τσάκρα, αυτό μπορεί να οφείλεται συνήθως σε πρανικές και νοητικές διαταραχές. Αν ο νους δεν είναι εξαγνισμένος μπορεί να υπάρξει μια αύξουσα δραστηριότητα των κατώτερων τσάκρα μαζί με μια αύξηση των αντίστοιχων φυσικών και συναισθηματικών τάσεων και ορμών. Γι αυτό πρέπει να αναζητούμε να δουλέψουμε με τα κατώτερα τσάκρα από την άποψη και το επίπεδο των υψηλότερων, κυρίως με της καρδιάς ή του τρίτου ματιού.

Επί πλέον για τα 7 ανώτερα τσάκρα υπάρχουν κι επτά κατώτερα τσάκρα κάτω από το muladhara τα οποία σχετίζονται με τον κάτω κόσμο, τα κατώτερο αστρικό ή σφαίρα των asuras (αντί - Θεοί) , οι δυνάμεις που εργάζονται για να μας κρατήσουν στην άγνοια και την ψευδαίσθηση. Είναι πιθανόν να πέσει κανείς σε αυτά τα κατώτερα τσάκρα και στις αρνητικές εμπειρίες της οργής, της έπαρσης και δύναμης αν δεν προσέξει.

Αν προσεγγίσουμε τα τσάκρα προσεκτικά και με την σωστή καθοδήγηση δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε, αλλά είναι καλύτερα να είμαστε προσεκτικοί σε μεγάλο βαθμό από το να είμαστε παράτολμοι. Πάνω από όλα θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το ξύπνημα των τσάκρα δεν οδηγεί σε ένα τέλος, είναι ένα μέρος της διαδικασίας Αυτό-πραγμάτωσης. Τα τσάκρα μας δείχνουν απλώς τον δρόμο, επίσης μας υποδεικνύουν τις λακκούβες στις οποίες κανείς μπορεί να παραπατήσει.

Πηγή

Alobar's Place

Read more »