Το ήπαρ, τό
ογκωδέστερον αλλά και σπουδαιότατον αυτό όργανον, παραλαμβάνει τις θεραπευτικές
ουσίες πού φέρνει τό αίμα άπό τόέντερον, τις επεξεργάζεται, τις διαχωρίζει, τις
μετασχηματίζει καί τότε, καταλλήλους πλέον, τις μεταφέρει τό αίμα στά διάφορα όργανα του σώματος.
Επίσης όμως τό ήπαρ κατορθώνει καί εξουδετερώνει, ή μέ τήν καταστροφή των ή μέ τήν άπομάκρυνσί των μέ τήν χολή* διάφορα δηλητήρια πού ήμποροΰσαν νά εύρεθοΰν στίς τροφές ώς λ.χ. μόλυβδον, αρσενικόν, υδράργυρον, στρυχνίνην καί ετσι τό αίμα πριν διαχυθή στο σώμα έχει καθαριστή.
Μέ τήν χολήν πού παράγεται στο ήπαρ σέ ποσότητα περίπου 800 γραμ. ήμερησίως διασπώνται εις τό δωδεκαδάκτυλον τά λίπη. (Καταλαβαίνεται λοιπόν πόσα υγρά πρέπει να καταναλώνεται την ημέρα για να μπορέσετε να παράγετε την αναγκαία ποσότητα…)
Ένα υγιές ήπαρ έχει μεγάλη σημασίαν γιά τήν καλή σωματική καί πνευματική υγεία.
Στη χολολιθίασι, μέσα στη χοληδόχο κΰστιν όπου μαζώνεται καί αποθηκεύεται ή χολή, (που βγαίνει από το συκώτι όχι από τη χολή, εκεί απλώς αποθηκεύεται) καθώς και στά χοληφόρα αγγεία, ύστερα από μία φλεγμονή, γίνεται καθίζησι των χολοχρωστικών ουσιών καί αλάτων τής χολής, ιδία χοληστερίνης, και σχηματίζονται λίθοι.
Στην λειτουργία του ήπατος επιδρά πολύ και κατά περίεργον τρόπον ή ψυχική διάθεσις.
Ή παραγωγή τής χολής αυξάνει πολύ κατά την θλίψιν, μετρίως κατά την εύχαρίστησιν και σταματά κατά την οργήν.
Πηγή: Γύρω από την υγεία και μακροζωία-Ιωάννου Ν. Βεγκλίδη-Αθήναι 1955
Επίσης όμως τό ήπαρ κατορθώνει καί εξουδετερώνει, ή μέ τήν καταστροφή των ή μέ τήν άπομάκρυνσί των μέ τήν χολή* διάφορα δηλητήρια πού ήμποροΰσαν νά εύρεθοΰν στίς τροφές ώς λ.χ. μόλυβδον, αρσενικόν, υδράργυρον, στρυχνίνην καί ετσι τό αίμα πριν διαχυθή στο σώμα έχει καθαριστή.
Μέ τήν χολήν πού παράγεται στο ήπαρ σέ ποσότητα περίπου 800 γραμ. ήμερησίως διασπώνται εις τό δωδεκαδάκτυλον τά λίπη. (Καταλαβαίνεται λοιπόν πόσα υγρά πρέπει να καταναλώνεται την ημέρα για να μπορέσετε να παράγετε την αναγκαία ποσότητα…)
Ένα υγιές ήπαρ έχει μεγάλη σημασίαν γιά τήν καλή σωματική καί πνευματική υγεία.
Στη χολολιθίασι, μέσα στη χοληδόχο κΰστιν όπου μαζώνεται καί αποθηκεύεται ή χολή, (που βγαίνει από το συκώτι όχι από τη χολή, εκεί απλώς αποθηκεύεται) καθώς και στά χοληφόρα αγγεία, ύστερα από μία φλεγμονή, γίνεται καθίζησι των χολοχρωστικών ουσιών καί αλάτων τής χολής, ιδία χοληστερίνης, και σχηματίζονται λίθοι.
Στην λειτουργία του ήπατος επιδρά πολύ και κατά περίεργον τρόπον ή ψυχική διάθεσις.
Ή παραγωγή τής χολής αυξάνει πολύ κατά την θλίψιν, μετρίως κατά την εύχαρίστησιν και σταματά κατά την οργήν.
Πηγή: Γύρω από την υγεία και μακροζωία-Ιωάννου Ν. Βεγκλίδη-Αθήναι 1955
Καταλαβαίνετε
λοιπόν ότι με την οργή δεν μπορείτε να χωνέψετε τα φαγητά αφού δεν βγαίνει
χολή, με αποτέλεσμα οι τροφές να μένουν αχώνευτες, να σαπίζουν και να
δημιουργούν μικρόβια, ακόμα δεν βγαίνουν οι διάφορες τοξίνες που αποβάλλονταν
με την χολή.
Εξ αυτού και
όταν είμαστε στεναχωρημένοι μας ανοίγει η όρεξη, σωστή δε και η λαϊκή ρήση μου
έπρηξες το συκώτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου