Ένας μεγάλος
δάσκαλος του γνωστικού εσωτερισμού έλεγε κάποτε στους
μαθητές του….
<<
Διαλογιστείτε …….. στις πρώτες παραγράφους της γένεσης >>.
.....<<Εν
αρχή εποίησεν ο θεός τον ουρανό και την γή .
2 Η δε γη
ήτο άμορφος και έρημος και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου. Και πνεύμα θεού
εφέρετο επί της επιφάνειας των υδάτων .
3 και είπεν
ο θεός γενηθήτω φως .
.και έγινε
φως>>……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ο
άνθρωπος κατέχει το θαυμαστό …<<δώρο>> , να έχει στην κατοχή
του ένα φυσικό σώμα, [ γνήσιο παιδί της γης.]
Kαι
το πνεύμα επίσης να υπάρχει, με το δικό του <<τρόπο>>
σε αυτήν την υλιστική πραγματικότητα ..................<< Και
πνεύμα θεού εφέρετο επί της επιφάνειας των υδάτων >>.
Και να έχει
την ευκαιρία και την δυνατότητα μέσα από αυτό το φυσικό σώμα και μέσα από
αυτή την γήινη πραγματικότητα να δημιουργήσει, και να εκφράσει την
βούληση του …
Το
πλέον σημαντικό είναι ότι έχει την δυνατότητα ο άνθρωπος αν το
θέλει πραγματικά …… να αποκτήσει την γνώση της αληθινής
καταγωγής του,…. την θέοση του, την πνευματικότητα του, και να
ξυπνήσει στους …..εσώτερους κόσμους ή ουρανούς του.
Έχομε
την μεγάλη ευκαιρία σαν άνθρωποι, να ανακαλύψουμε .
πραγματικά ένα θαυμαστό <<σημείο>> μέσα μας …….
Μέσα στη
δημιουργία.
Και να
ενώσουμε το ανθρώπινο με το θεϊκό στοιχείο.
Από αυτό το
σημείο θα μπορούσαμε να κινήσουμε τα πάντα ,,,όπως έλεγε ο μέγας Έλληνας
εφευρέτης ο Αρχιμήδης.
Οι
δυναμικές και οι δυνατότητες που συνδράμουν σε αυτό το προσωπικό έργο
είναι άπειρες
Όμως σαν
προσωπικότητες γοητευμένες από τον φυσικό και υλικό κόσμο δεν
το γνωρίζουμε, ή δεν το ενθυμούμαστε.
Το
πεδίο αντίληψης μας είναι <<οριοθετημένο >>, διότι
περιορίζετε, ή το περιορίζουμε εμείς οι ίδιοι, μόνο μέσα στα όρια του χώρου και
του υποκειμενικού χρόνου που εμείς είμαστε γοητευμένοι καιπροσηλωμένοι.
Αλλά
ούτε και αυτό τον περιορισμό που βάζουμε στον εαυτό μας τον
αντιλαμβανόμαστε .
Οι ίδιες μας
οι σκέψεις γίνονται και τα περιοριστικά σύνορα της αντίληψης μας , όπως
έλεγε ο σοφός ....Τζιντού Κρισναμούρτη .
Τις
περισσότερες φορές χρειαζόμαστε ισχυρά σοκ [ προσωπικά ,
κοινωνικά κλπ] για να συνειδητοποιήσουμε και να επανεκτιμήσουμε κάποια
πράγματα σχετικά με τον εαυτό μας [ μέσα από τις καθημερινές μας εμπειρίες ] .
Έτσι αυτή η
χρονική περίοδος που διανύουμε αυτή την εποχή δεν είναι καθόλου τυχαίο
που σε όλο το κόσμο η πλειοψηφεία των ανθρώπων αντιμετωπίζει ένα
καταιγισμό από πολλά και διαφορετικά….. σοκ !
Αισθανόμαστε,
ότι μας λείπει <<κάτι>>, το οποίο όμως είναι αόριστο,
ακαθόριστο.
Και
αυτό είναι σωστό.
Δεν
μπορεί να είναι ξεκάθαρο στην περιορισμένη αισθησιακή μας αντίληψη αυτό
το <<κάτι>>.
Έχουμε
όμως την αίσθηση, ή την διαίσθηση, ότι κάπου υπάρχει αυτό το
<<κάτι>> .
Και
έτσι συνεχώς το αναζητούμε σε όλες μας της δραστηριότητες .
Λόγω της
άγνοιας όμως, και τις περιορισμένης μας τρισδιάστατης αντίληψης πέφτομε
συχνά θύματα χειραγώγησης και εξαπάτησης, και σχεδόν πάντα
αναζητούμε αυτό το <<κάτι >> μας σε άσχετα και σε
λάθος μέρη.
Λόγω της
μαζικής ύπνωσης…………..
Η
αντίληψη μας κατευθύνετε με μηχανικό τρόπο όπου είναι και η αντίληψη της
κοινής γνώμης.
Και η οποία
όπως είναι γνωστό ως ένα σημείο είναι ελεγχόμενη .
Τα παιχνίδια
εξουσίας και δύναμης, τα θρησκευτικά δόγματα και η πολιτική, δεν
αφορούν αυτούς που πραγματικά επιδιώκουν το ξύπνημα ….
Με πολύ
πονηρό τρόπο εκπρόσωποι της παλιάς ενέργειας προσπαθούν να
διατηρηθούν και άλλοι να αναρριχηθούν στη εξουσία
απορροφώντας την ενέργεια του όχλου που κοιμισμένος και αγνοών εμπλέκετε
στα παιχνίδια , δύναμης , διχασμού και ανταγωνισμού που στήνονται
καθημερινά .
Και αυτό
όμως το παιχνίδι, το ψάξιμο, και η αναζήτηση σε
<<λάθος>> μέρη , καταλήγει να είναι μέρος ενός
σοφού σχεδίου .
Η αλήθεια
είναι ότι όλο αυτό το σχέδιο, με αυτό τον τρόπο φαίνεται να γίνετε
ίσως πιο <<ενδιαφέρον>> λόγω και της ύπαρξης των σοκ ….που
προανέφερα .
Η μορφή
και τα σχήματα που παίρνει η ύλη , τα χρώματα, τα λόγια ,
που την εμπλουτίζουν, τα προσωπικά και κοινωνικά γεγονότα,
περίεργα φαινόμενα, και κάποιες φορές οι φαινομενικά ανεξέλεγκτες
καταστάσεις, προσωπικές και οικογενειακές, κάνουν την ύλη και
τον κόσμο πολλές φορές πολύ δραματικό, οδυνηρό, και άλλες φορές
απίστευτα ενδιαφέρον και γοητευτικό.
Ο άνθρωπος
συμμετέχει και προσπαθεί να επεμβαίνει όσο του επιτρέπετε και όσο μπορεί σε
αυτή την συνεχή <<κίνηση >> του κόσμου και της ύλης ,
<<δημιουργεί
>> με κάποιο τρόπο όλα αυτά, προσπαθεί να τα αλλάζει, προσαρμόζει την
δική του προσωπική ιδέα και φαντασία στην φύση και στο περιβάλλον του ,
βάζει το δικό του….. λιθαράκι.
Και κάθε
άνθρωπος ανάλογα με αυτό που είναι….. σαν επίπεδο ύπαρξης, αφήνει
και γύρω του ανάλογα και την προσωπική του σφραγίδα ….
Το δικό του
σημάδι.
Όταν ο
άνθρωπος ανακαλύψει μέσα του το εσωτερικό του <<σημείο
>>..
κατά ένα
θαυμαστό τρόπο, και ο κόσμος του αλλάζει,
αποκτά ένα
διαφορετικό νόημα και σημασία.
Και
διαφορετικοί νόμοι αρχίζουν να ενεργούν και να επηρεάζουν την ζωή του.
Η ζωή πλέον
και τα γεγονότα της δεν τον αγγίζουν όπως πριν, και η επίδραση της
καθημερινότητας στην ψυχολογία του είναι περισσότερο ελεγχόμενη από τον ίδιο.
Θα
παραθέσουμε ένα σοφό κινέζικο στιχάκι προσπαθώντας να εξηγήσουμε
περισσότερο αυτή την εσωτερική κατάσταση…..
<<
……………………..ούτε τα λόγια του συκοφάντη, ούτε τα νύχια του τίγρη, ούτε το ξίφος
του εχθρού δεν μπορούν να κάνουν κακό στον άνθρωπο που ζει στο παρών .>>
Η φύση και
όλα << όσα είναι >>…… ανανεώνονται συνεχώς .
Εμείς
έχομε την ψευδαίσθηση ότι όλα καταστρέφονται εξαφανίζονται αφού
ολοκληρώσουν ένα κύκλο ζωής .
Και αυτή η
αίσθηση έτσι φαίνεται ότι είναι ….στην περιοριστική γήινη μας αντίληψη ..
όμως πέρα
από την γη υπάρχουν και οι ουρανοί …..
<<
……Εν αρχή εποίησεν ο θεός τον ο υ ρ α ν ό και
την γ ή …….>>
Οι αισθήσεις
μας <<ψεύδονται>> ή διαφορετικά <<ποτέ δεν είναι αυτό που
φαίνεται ότι είναι>>, αυτό έχει ειπωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια από
σοφούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο με χιλιάδες διαφορετικούς
τρόπους, και το αποδέχεται πλέον και η επιστήμη .
Υπάρχει μια
πολύ όμορφη φιλολογία, και θεωρεία πάνω σε αυτό το θέμα, η οποία είναι
βοηθητική ως ένα σημείο, μετά όμως καταντάει κουραστική και ανώφελη.
Μένει λοιπόν
ο άνθρωπος…… ο οποίος πλέον καλείτε την γοητευτική αυτή θεωρεία να την κάνει
πράξη και να γνωρίσει .
Οι δρόμοι
θεωρητικά για την εσωτερική γνώση είναι πολλοί….
Πρακτικά
όμως είναι μόνο ένας….και αυτό το γνωρίζει καλά ο κάθε ένας που
αληθινά τον βαδίζει .
Οι ουρανοί,
[οι εσωτερικοί κόσμοι όπως συνήθως τους ονομάζουμε ] προ υπήρχαν της γης .
Η γη είναι η
αποκρυστάλλωση των ουρανών, η έκφραση του εσωτερικού κόσμου, η δημιουργία.
Οι ουρανοί
που αλλιώς τους λέμε και διαστάσεις είναι πολλές.
Ύπαρξη και
οντότητα έχουμε σε όλες τις διαστάσεις του σύμπαντος μας .
Όμως η
συνείδηση μας διαδικάζετε και έχει αντίληψη περισσότερο, ή
μόνο της γήινης τρίτης διάστασης όπου και είναι εστιασμένη .
Διότι
και το φυσικό μας σώμα με τις αισθήσεις που διαθέτει σαν εργαλεία, ανήκει
σε αυτήν την διάσταση.
Αυτός είναι
και ο αυτοπεριορισμός μας ότι δηλαδή εστιάζουμε μόνο στο φαινομενικό,
μόνο σε αυτό που βλέπουμε ακούμε και αγγίζουμε .
Η αληθινή
επανάσταση είναι να βλέπουμε και να ακούμε και ψυχολογικά , πέρα από τα
φαινόμενα.
Πέρα από την
<<γη>> ……. να έχουμε αντίληψη και του
<<ουρανού>> μας.
Τα
αισθητήρια όργανα, μας παρουσιάζουν ένα πάρα πολύ μικρό κομμάτι του κόσμου, μια
ψευδαίσθηση την οποία μέσα στην άγνοια μας δεν ξέρουμε να ερμηνεύσουμε ή πώς να
σχετιστούμε με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούμαστε .
Ο
Ησίοδος στην θεογονία, έχει επίσης μια ενδιαφέρουσα άποψη,
μας λέει ότι αρχικά επικρατούσε το….. χάος.. και πρώτη εγεννήθει
….. η Γαία, …και ο έρως [ δύναμη της έλξης ]…κατόπιν η Γαία
εγέννησε τον ουρανό που αργότερα έκανε και σύζυγο της …
Αν και
φαίνεται αντίθετη, ή αντίστροφη αυτή η άποψη με την γένεση ,
δεν είναι !
Είναι
ακριβώς ίδια !
Εξαρτάτε
το <<σημείο>> που βρισκόμαστε εμείς για να μπορέσουμε να… διακρίνουμε …
Όπως για
παράδειγμα ένας ανισόπεδος δρόμος θα είναι ανήφορος ή και κατήφορος ανάλογα
από το σημείο που τον βλέπουμε.
Έτσι ο
Ησίοδος έβλεπε την δημιουργία από την….. ανθρώπινη πλευρά ..
[ άνθρωπος
που ενώνετε με το πνεύμα – η γη που παντρεύετε τον ουρανό]
Ενώ η
γένεσης από …..την πνευματική [ το πνεύμα που…. σωματοποιείτε ]
Και στις δυο
περιπτώσεις το <<σημείο>> συνάντησης είναι το ίδιο.
Θα πρέπει να
διευρύνουμε την αντίληψη και την συνειδητότητα μας θεληματικά.
Και αυτό
μπορεί να γίνει μόνο όταν αποφασίσουμε να εστιάσουμε στο
<<σημείο>> μας, σε αυτό που είναι η επίγνωση του εαυτού
μας.
Το σημείο
που συναντιόνται η γη με τον ουρανό…..
το σημείο που συναντιόνται το γήινο σώμα μας με το πνευματικό...
το σημείο που συναντιόνται το γήινο σώμα μας με το πνευματικό...
Αυτό δεν
γίνετε μόνο του, ή επειδή κάποιος κάποτε μας το αποκάλυψε .
Δεν
γίνετε επειδή απλά αποδεχόμαστε και γοητευόμαστε από μια
θεωρεία πάνω στο θέμα της αφύπνισης .
Το να
γίνεσαι οπαδός μιας ιδέας είναι απλά ένα διανοητικό βόλεμα ……με το
οποίο συνεχίζουμε να κοιμόμαστε ακόμα καλύτερα , ενώ νομίζουμε ότι
είμαστε ξύπνοι…..
Η διαφορά
του κοιμισμένου από αυτόν που αρχίζει να ξυπνά είναι………. ότι ο δεύτερος
ξέρει ότι κοιμάται !
Χρειάζεται
μια ψυχολογική κίνηση από την μεριά μας ..αν πρακτικά μας ενδιαφέρει
η εσωτερική αλλαγή , αν πρακτικά μας ενδιαφέρει να βοηθήσουμε και άλλους
ανθρώπους .
Και αυτή η
κίνηση είναι τόσο απλή αλλά τόσο σημαντική όσο απλή και σημαντική
είναι η αναπνοή μας για το φυσικό μας σώμα .
Είναι ένα
βήμα, απειροελάχιστο προς τα μέσα μας, αλλά μεγαλειώδες .
Μια μικρή
μετατόπιση της προσοχής μας.
Είναι απλό
διότι ανά πάσα στιγμή και όποτε το επιλέγουμε μπορούμε να το κάνουμε,
είναι μπροστά μας, μέσα μας, γύρω μας και παντού, αρκεί να είμαστε εδώ
τώρα.
Ο χρόνος δεν
έχει σημασία και η διάρκεια.*
Σε αυτό το
εσωτερικό σημείο αρχίζουν σταδιακά να σπάνε οι πεποιθήσεις
εκατοντάδων ετών , να καταρρέουν δογματισμοί, να διαλύονται
ανούσιες θεωρίες και πολιτικές βλακείες.
Όταν
έλεγε ο σοφός Σωκράτης ότι <<δεν είμαι Έλλην πολίτης ούτε πολίτης των
Αθηνών αλλά πολίτης του κόσμου>> , δήλωνε με σαφή τρόπο την
οικουμενική του αντίληψη και την σύνδεση του με όλα .
Η
πολλή θεωρεία και τα πολλά λόγια μας εμπλουτίζουν τον νου, μας
απομακρύνουν από την επίγνωση μας,
Όμως
αν τα λόγια και οι διδασκαλίες μετασχηματιστούν σε βίωμα και
πρακτική εμπειρία τότε είναι δημιουργία .
Η πρώτη μέρα
της δημιουργίας μας διδάσκει την……… επίγνωση, την συνειδητότητα.
Χωρίς
επίγνωση [ φως ] δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή δημιουργία, ο εσωτερικός δρόμος δεν
φενετε .
Και για να
υπάρξει επίγνωση πρέπει να την επιλέξουμε.
Η επίγνωση
είναι το φ ω ς μέσα στην ανθρωπινότητά μας.