Ο άνθρωπος που δίνει

Ο άνθρωπος που δίνει, είναι ο άνθρωπος που ξεπέρασε και ξεπερνά συνέχεια τον υλικό του εαυτό.

Δεν είναι αποκομμένος από το σύνολο - δεν περιχαρακώνεται στα όρια ενός μικρού, στενού κύκλου μέσα στην αίσθηση της ιδιοκτησίας.

Γνωρίζει πως ό,τι ''έχει'' δεν είναι τίποτα παραπάνω από τα υλικά που βρίσκονται στην διάθεσή του για να κινηθεί στο ''εδώ και τώρα''.

Γιατί δεν υπάρχει παρελθόν, δεν υπάρχει μέλλον. Υπάρχει μόνο το τώρα. Και κάθε επιλογή γίνεται στο τώρα. Όσα δεν είπε ή δεν έκανε είναι όλα όσα για τα οποία θα παλεύει την αμέσως επόμενη στιγμή να επαναφέρει, να κατακτήσει. 

Δεν υπάρχει κάτι δικό του. Δικό του είναι μόνο το πνεύμα του. Το οποίο ενώνεται με δεσμούς φυσικούς και υπερφυσικούς με το άπειρο. Την αληθινή του ουσία.

Ο άνθρωπος που ελευθερώνεται είναι εκείνος που χαμογελά. Είναι εκείνος που γεμίζει αγάπη για το σύμπαν που τον γέννησε, για την πλάση που τον τρέφει, για την θεία πνοή που του δίνει ώθηση.

Δίνω, σημαίνει ξεπερνώ τον εαυτό μου. Σημαίνει πως ξεχνώ τα υλικά μου δεσμά και ανακουφίζομαι.

Ανασαίνω ελεύθερα και επιστρέφω στο κέντρο μου.

Πηγή

Alobar's Place